Aklımla alay ediyorum herkese tavsiye ediyorum
Zaten pek bir işe yaramıyordu, ne zaman ihtiyacım olsa beni yarı yolda bırakıyordu.
Hal böyle olunca ben de kararımı verdim; aklımı komple terk ettim...
Bir ferahlama, bir hafiflik, bir kuş misali özgürlük halet-i ruhiyesi içindeyim inanamazsınız...
Mantıklı sorular sormayı bıraktım; iyiyi kötüyü ayırma konusundaki beyhude gayretimi çöpe attım...
Arabi’nin “Olan hayradır” sözünü kendime şiar yaptım.
Hayatı sadece iyi yanlarıyla değil, kötü taraflarıyla da sevmeye başladım...
Haklıymış, haksızmış, doğruymuş yanlışmış hiç umurumda değil...
Geçmişin pişmanlıklarını, geleceğin kaygılarını sandığa kaldırdım.
2017’yi işte ben böyle atlattım...
Hayatımın en acayip senelerinden biriydi desem yeridir.
Gözümün önünde yerle bir edilen mekanlarım, hiç tanımadığım yüzlerini gördüğüm bin yıllık güya tanıdıklarım, en büyük hayal kırıklıklarım eksik olmasınlar, bu sene de peşimi hiç bırakmadılar.
Vurdum işi deliliğe, benden mutlusu yok şimdilerde...
Mesela Arabesque mi yıkıldı!
Üç gün içinde yenisini yaparız dedim; benim ekipteki delilerden başka kimse inanmadı.
Ve fakat hakikatten üç gün sonra, şaka yapmıyorum sadece üç gün sonra yenisi açıldı.
Mesela birileri arkamdan mı salladı... Hem de yüzüme en samimisinden “canım kardeşim” diyenlerinden...
Aman bana ne, benim için ne düşünüyorlarsa Allah onlara yüz katını versin dedim...
Baktım perişan haldeler, iflah olmuyor, dikiş tutturamıyor, hata üstüne hata yapıyor, benden bin beter tepetaklak yuvarlanıyorlar...
Velhasıl deliliğin içinde de müthiş bir matematik olduğunu öğrendim...
Bir arkadaşım “Aklın seni terk etmedi, deli değilsin. Aklını terk eden sensin, bunun adı da meczupluktur” dedi.
Öğrendim ki deliliğin de makamları varmış.
Hayat aslında kitaplarda yazdığından zor, ama bu ne ilahi bir çelişkidir ki öte yandan da acayip kolaymış.
“Carpe diem” denilen şey meğer huzurun kapısının anahtarıymış.
Meğer bütün cevaplar, eskilerin “anı yaşa” tembihinde saklıymış...
Teslimiyette hikmet, azıcık rind meşreplikteymiş bütün maharet...
Velhasıl rahmetli Cem Karaca’nın o unutulmaz şarkısındaki gibi “Beni siz delirttiniz!”
Ama aramızda kalsın, hakkınızı ödeyemem, vallahi çok da iyi ettiniz...
Aynen devam ediniz...