Amerika'da yıllardır yürütülen bir çalışma var.
Çalışma kapsamında bilim insanlarının amacı; beynin bir bölümünden diğerine aktarılan sinyalleri takip ederek, sinyallerin anlaşılır ve kurallı sözcüklere çevrilmesini sağlayan yeni ve şaşırtıcı bir teknoloji geliştirmekti.
Nima Mesgarani'nin başında olduğu ekip ilk olarak içinden 1'den 10'a kadar sayan bir kişinin düşüncelerini kelimelere dökerek deneylerini gerçekleştirdi.
Ses kalitesi tatmin edicilikten uzak olsa da, her şey anlaşılır haldeydi. Kullanılan teknoloji aslında bu çalışmayla ortaya çıkmış değil, birkaç teknolojinin birleşiminden ibaret.
Geçen yıl hayatını kaybeden İngiliz astrofizikçi Stephen Hawking'in kullandığı konuşma sentezleyiciye benzer bir sistemin yanında yapay zekanın nimetlerinden de faydalanılıyor.
Proje aslında ilk olarak sesli ortamlarda azalan duyma yetimizi telafi edebilecek bir teknoloji ortaya çıkarmayı amaçlıyordu.
Örneğin gürültülü bir partide 'iyi biçimde' anlaşabilmek neredeyse imkansız hale geliyor, Mesgarani böyle ortamlarda bu düşünce okuma yöntemiyle iletişim sorunlarını çözmeyi hedefliyordu.
Apple ve Android'in konuşmaları sözcüklere döken uygulamaları olsa da kalabalık ortamlarda neredeyse işlevsiz hale gelen bu sistemler yerine direkt olarak sinyalleri beynin kendisinden alan bir yöntem gerekiyordu.
Proje, duyma yetersizliği yaşayan kişilerin benzer sorunları gündelik iletişim süreçlerinde yaşadığı fikriyle bir sağlık projesine evrildi.
Beyinde biz konuşmaya başlamadan evvel hareketlenmeler başladığının fark edilmesi, araştırmacıların dikkatini çekti.
İnsanlar konuşmak istediği veya konuşmayı hayal ettiği zaman söyleyecekleri şeyler daha henüz ağızlarından dökülmeden beyinde belirgin sinyaller oluşturmaya başlıyor. Benzer şekilde bir başkasını dinlerken veya dinlediğimizi hayal ederken de beynimizde belirgin sinyaller oluşuyor.
