AK Partili Ravza Kavakçı Kan izlenimlerini SuperHaber’e anlattı/ Özel

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın eşi Emine Erdoğan, Myanmar'daki soykırımdan kaçarak Bangladeş'teki kamplara sığınan Rohingya Müslümanlarını ziyaret etmek üzere dün Bangladeş'e gitti. Emine Erdoğan'a, oğlu Bilal Erdoğan'ın yanı sıra Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı Fatma Betül Sayan Kaya ile AK Parti Genel Başkan Yardımcısı Ravza Kavakçı Kan da ziyarete eşlik etti.

AK Parti Genel Başkan Yardımcısı Ravza Kavakçı Kan, ziyaretteki izlenimlerini SuperHaber’den Arzu Erdoğral’a anlattı.

Kavakçı Kan, Myanmar hükümetinin Müslümanları etnik olarak kabul etmediğini onları gitmeye zorladığını aynı zamanda sınıra mayın döşediklerini söyleyerek "orada bir vahşet yaşanıyor" dedi.

Ravza Kavakçı Kan sözlerini şu şekilde sürdürdü;

AK Parti İnsan Hakları Başkanlığı olarak bayramda çok yoğun bir şekilde çalışma yaptık. Öncelikle mülteci kardeşlerimizi ziyaret edelim dedik. Sınır ötesinden başlayıp Gaziantep’in, Karkamış’ın dışında Zugara kampından başladık oradan da Cerablus’a gittik, Cerablus’tan Soylu Askeri Üssümüzde sınırın içindeki askerlerimizle bayramlaştık. Ardından da Osmaniye, Suruç ve Midyat kamplarını ziyaret ettikten sonra diğer vatandaşlarımızla da insan hakları ihlaline uğrayanlar ile görüştük. Türkiye’nin farklı şehirlerinde en son da Gümüşhane Torul’da Necmettin öğretmenin ailesini ziyaret ettik. Son olarak Rize İl Başkanlığında yaptığımız basın toplantısı ile programımızı kapattık. Dönüş uçağına bindiğimizde Sayın Cumhurbaşkanımız bize bu görevi tevdi ettiler. Böylece heyete dahil olduk.

ÇOCUKLAR GÜLMÜYORDU

Niçin bu ilk kısmını anlatıyorum; Oradaki kamplarda Türkiye’ye sığınan Suriyeli kardeşlerimiz ya da Türkiye’nin yardımını alan kamplar açısından baktığımızda belki en zor durumda olan Zugara kampındaki kardeşlerimizdi. Burası daha yeni bir yerleşim alanı. Ama orada dahi dünkü ziyaretimizde gördüğümüz manzara yoktu. Diğer kampları ziyaret ettiğimizde insanların duygularını, ümitlerini görebiliyordunuz. Ancak Arakanlı kardeşlerimizin yüzlerinde hiç duygu kalmamıştı adeta… Ancak bir iki çocuktan gülümseme alabildim! Normalde çocuklar gülümserler. Yaşamış oldukları tabi taze hadiseler ve vahşet neticesinde duyguları çok donuktu bu bizi de çok korkuttu. Heyetimizdeki kıymetli hanımefendiyle ve bakanlarımızla da istişare ettiğimizde beni korkutan buydu bende onlar ile paylaştım kendileri de katıldılar. Çok büyük bir dram yaşanmış, yaşanmaya devam ediyorlar.

O İNSANLARA HAYAT HAKKI VERİLMİYOR

Myanmar hükümeti bir yandan Müslümanları etnik olarak kabul etmiyor onları gitmeye zorluyor. Bangladeşli yetkililer bize gösterdiler aynı zamanda sınıra mayın döşeniyor. Yani o insanlara hayat hakkı verilmiyor. Bir bakan beyefendi fotoğraf gösterdi. “İnsan hakları çalışıyorsunuz alışkınsınızdır bu görüntülere” dedi. İnsanın içi parçalanıyor. Fotoğrafta bacağı kopmuş çok perişan bir halde genç bir çocuğumuz vardı. Burada tam bir vahşet ve dehşet yaşanıyor.

10 TONLUK YARDIM GÖNDERİLECEK

Bangladeş hükümeti gerçekten kendi zor şartlarına rağmen kapılarını, gönüllerini açmışlar. Bu insanlara yardımcı olmaya çalışıyorlar. 1 ton yardım götürüldü. Kızılay, AFAD ilgilenecekler. Allah razı olsun uluslararası alanda birçok gönüllü kuruluşumuz var. Zaten STK’larımız oradalar. Farklı STK’lardan arkadaşlarımızı da gördük. Ama devlet olarak ilk 1 ton şimdi de 10 tonluk yardım gönderilecek. Bir noktada ilaç yardımı dahi kesilmiş... Korkunç bir şey. O kampın BM sorumlusu yetkililerinden bilgi aldık. Kızamık gibi basit bir aşıyla iyileşebilecekken ölen bebek sayısı çok fazla. Giyecek ihtiyaçları var. Çocukları görüyorsunuz çıplak. Yetişkinler bir şekilde örtünmüşler ama o dehşeti gördük.

“GÖZÜMÜZÜN ÖNÜNDE KADINLARA TECAVÜZ EDİLDİ”

BM kurallarına göre kamplara özel görüşmelere kamera sokulmadığı için kameraların olmadığı zamanda ancak bir de mahrem olduğu için bire bir görüşme imkanı oldu. Bir anne “benim 6 evladım var. Hepsi erkek. Üçünün ne olduğunu bilmiyorum diyor. Gelinlerimle beraberiz. Gözümüzün önünde kadınlara tecavüz edildi” diyor. Belki kendisi de bunun mağduruydu. Öyle bir dehşet yaşamışlar ki hani insanın gözünde bir ışık olur ışık dahi kalmamış. Ağlayanlar vardı ama azdı. Bu duygu ifade eder ancak bakışlar donuktu. Kampa giderken insanlar bizi coşkuyla karşıladılar. Fakat çoğunluğa baktığımızda oradaki şartlar gerçekten çok çok zor. Orada yağmur yoktu, olmamasına rağmen çamur vardı, ihtiyaçlarını gidermeleri gerek ancak su sıkıntısı yaşanıyor. Yardımlar yapılıyor ama yeterli değil.

TERÖRİST MUAMELESİ YAPILIYOR

Asıl mesele oradaki katliama dur denmesi. Bu insanlar 1982’ye kadar vatandaş kabul edilmiş daha sonra ise vatandaşlıktan çıkarılmışlar hükümet tarafından. Problem orada başlamış. Daha sonrada bir iki grup Myanmar askerlerine saldırdı bahanesiyle terörist etiketi yapıştırılmış. Sizi etnik grup olarak kabul etmiyoruz deyip terörist muamelesi yapılıyor ve vatandaşlıkları kabul edilmiyor. İnsanın en tabi hakkıdır yaşama hakkı. Vatandaşlık hakkı, seyahat hakkı, güvenlik hakkı tamamı ihlal edilmiş bu ailelerin. Bizim için çok kıymetli ve yürek yakan bir tecrübe oldu. Cumhurbaşkanımızın kıymetli eşleri Emine Erdoğan hanımefendi de şunu söyledi; bizim amacımız bu meseleye dikkati çekmek. Bir Türkiye olarak elimizden geleni yaptık. Bize insan hakları dersleri verenlere söylemek istiyorum özelikle insanlıklarını hatırlamaları için bu görüntüleri görmeleri gerekiyor. Yoksa kardeşlerimiz için içimiz kan ağlıyor. Sorumluluğumuz çok. Hem kendi topraklarımızdaki kardeşlerimiz için hem de dünya mazlumları için çok çalışmamız lazım. Onu tekrar görmüş oldum kendi adıma.

Bangladeş Başbakan’ı hanımefendiyle de görüşüldü. Kıymetli Emine Erdoğan hanımefendi de Bangladeş Başbakan’ı hanımefendide bu drama sesiz kalmayacaklarına dair anlaştılar. Zaten Bangladeş hükümeti elinden geleni yapıyor. Bizde bir alan verildiği takdirde Türkiye olarak kamp yapılacağı noktasında destek ifade ettik. Bangladeş hükümeti ile de irtibatta olunacak. Onlara da kardeşlerine sahip çıktıklarından dolayı müteşekkiriz.