Çok şey mi istiyorum?
Ya da imkansızı mı düşünüyorum?
Değil aslında.
Küçücük bir jest sadece...
Bir dokunuş,
Bir elin uzatılması,
Bir hayalin gerçekleşmesi bu.
Hepimiz yapabiliriz!
Çok zor değil,
Sadece ama sadece
Kendi ailemiz,
Kendi kardeşlerimiz,
Kendi çocuklarımız gibi bakabilsek!
Anlayabilsek,
Yeter de artar bile...
Bir baba utanarak ağlıyorsa,
Bir anne çaresizce bekliyorsa,
Bir çocuk üşüyorsa,
Bana ne diyebilir miyiz?
Hayır!
Dememeliyiz!
Demiyoruz da...
Yoksulluğun,
Yetim ve öksüz olmanın,
Ne demek olduğunu öğrenmek için;
Yoksul veya yetim ve öksüz olmak gerekmiyor.
Hemen hemen her gün
Televizyonlarda,
Gazetelerde,
Ya da sosyal medya da yüzlerce hikayelerine tanık oluyoruz.
Acılarını biliyoruz!
Umutları ve hayalleri nedir bunu anlayabiliyoruz.
Sadece küçücük bir zaman gerekiyor.
Bu hikayelere ortak olmak için.
Bu hikayelerin kahramanları olmak elimizde!
Sevdiklerimizle çıktığımız bir kahvaltı parasını onlara ayırarak yapabiliriz...
Ya da yılda bir sefer bir 100 lira ayırıp,
Bu kış bir mont ve bot alabiliriz.
Yapabiliriz!
Yeter ki isteyelim.
Çok şey istemiyorum;
Küçücük bir şey:
İmkanı olan çok daha fazlasını yapabilir!
Bakın bu sene yerel seçimlerde;
Afiş,
Pankart,
Ve posterler yapılmayacak.
Milyonlarca lira harcanmayacak.
Çevre kirliliği adına,
Son derece doğru bir karar.
Ama eğer bu karar,
Binlerce yoksul çocuğa yardıma dönüşürse,
Çok çok kıymetli bir adım olur.
Milyonlarca para çöpe gitmeyecek.
Binlerce çocuğun yüreğinde yer edinecek.
Ömür boyu unutamayacağı bir anıya dönüşecek.
Çocuk gülecek!
Çocuk gülünce,
Dünya bir başka güzel olacak.
Sayın siyasi parti yöneticileri,
Sayın belediye başkan adayları,
Ne olur;
Yapın bunu!
Milyonlarca dua alırsınız.
Çocukların mutlu olduğu bir çevreden daha güzel ne olabilir ki!
Bir çocuk üşümüyorsa
Orada insanlar da üşümüyor demektir.
Orada insanlık da üşümüyor demektir.
Orada çevre de üşümüyor demektir.
Haydi bunu hep beraber yapalım!
Yapabiliriz!
Yapmalıyız!
Yapabilirsiniz!