Cemil Hoca'nın ardından ağlatan yazılar devam ediyor: O bize sadece tıbbı değil, hayatı ve tevazuyu da öğretti

Koronavirüse yakalanan hastaları muayene ederken rahatsızlanarak vefat eden, Prof.Dr.Cemil Taşçıoğlu’nun adı Okmeydanı Şehir Hastanesi’nde yaşayacak.

TAŞÇIOĞLU’NUN AİLESİNDEN ERDOĞAN’A TEŞEKKÜR MESAJI!

İstanbul Üniversitesi Çapa Tıp Fakültesi Hastanesi İç Hastalıkları Öğretim Üyesi Cemil Taşçıoğlu’nun oğlu Onur Taşçıoğlu, ailesi adına sosyal medya hesabından yayınladığı mesajla Cumhurbaşkanı Erdoğan’a teşekkür etti..

Oğul Taşçıoğlu mesajına Sağlık Bakanı Fahrettin Koca’yı da etiketleyerek babasının adının hastaneye verilmesi ile üzüntülerinin bir nebze olsun azaldığını ifade etti.

ONUR TAŞÇIOĞLU: “BİZİ GURURLANDIRDINIZ!”

Prof.Dr.Cemil Taşçıoğlu oğlu Onur Taşçıoğlu, mesajının devamında,duygularını şöyle belirtti:

“Babam Prof.Dr. Cemil Taşçoğlu’na hakettiği değeri verdiğiniz , adını sonsuza kadar yaşattığınız , üzüntümüzü bir nebze de olsa azalttığınız , bizi gururlandırdığınız için teşekkür ederim.”

CUMHURBAŞKANI ERDOĞAN'DAN CEVAP

Cumhurbaşkanı Erdoğan da oğul Taşçıoğlu'nun mesajını karşılıksız bırakmadı.Erdoğan, cevabında,  "Sevgili Onur... Kıymetli babanız Prof. Dr. Cemil Taşçıoğlu hocamız bugün gurur duyduğumuz, inşallah gelecekte de gurur duyacağımız tüm hekimlerimize, tüm sağlık çalışanlarımıza ilham kaynağı olacak. Hatırası hep yaşayacak. Mekanı cennet olsun..." ifadelerini kullandı.

CEMİL HOCA'NIN ARDINDAN AĞLATAN YAZILAR DEVAM EDİYOR!

Öte yandan Prof.Dr.Cemil Taşçıoğlu’nun üzüntüsü sürüyor.

Tıp dünyasında çok sevilen ve ”Hipokrat'ın Çapa’da dolaşan ruhu” olarak anılan Cemil Taşçıoğlu’nun ardından, kendisini tanıyanların, sevenlerin ve öğrencilerinin sosyal medya hesaplarından yazdıkları yazılar, okuyanları oldukça duygulandırıyor...

TAŞÇIOĞLU'NUN ÖĞRENCİSİ DR.BAHAR ERYAŞAR ANLATIYOR..

ACI VE İSYAN

Taşçıoğlu'nun öğrencisi Dr. Bahar Eryaşar, hocasını şu sözlerle anlattı:

Onu tanımamış herkese Onu anlatasım var. Herkes bilsin istiyorum; canımızın neden bu kadar yandığını, nasıl bir değeri yitirdiğimizi…

Ben öğrenciyken Cemil Hoca çakı gibi bir uzmandı. Dahiliye rotasyonumda, o müthiş enerjisiyle odadan odaya uçarken ben de civciv gibi peşinden ayrılmazdım; ağzından çıkan her sözü öğreneyim, hastanın derdini bir dedektif gibi çözüşünün bir tek anını kaçırmayayım diye. Bilgisi öyle uçsuz bucaksızdı ki, anlatışı kocaman bir okyanusun küçücük bir çeşmeden akışına benzerdi. Coşkuyla, sevgiyle ve güler yüzle anlatırdı. O enerjisi, öğretme-paylaşma coşkusu, güler yüzü tanıdığım ilk günden son görüşüme kadar değişmedi. Kimsenin sözünü dinlemeyen yaşlı teyzelerin amcaların yatağına oturup sohbet ederek, ellerini öperek ikna ederdi. Vizitte bir koğuşa girdiğinde Ona çevrilen gözlerde minneti ve umudu okurdunuz. Ekibinde profesöründen uzmanına, hemşiresinden asistanına, öğrencisinden temizlik işçisine herkesi ayırmadan bağrına basardı.

“O BİZE SADECE TIPBI DEĞİL HAYATI VE TEVAZUYU DA ÖĞRETTİ!”

Yıllar geçti. Benden sonra da binlerce öğrencinin, binlerce hastanın hayatına dokundu. O tadına doyulmaz vizitlerden sonra kah servisteki toplantılarda kah salı vakası toplantılarında huşu içinde o okyanusu büyülenerek dinlemeye devam ettik. Sadece tıbbı değil, hayatı ve tevazuyu da öğretti.

Yanımızda değilken bile bizimleydi. Hiç unutamıyorum. Çok soğuk bir kış günü pazara gitmişiz. Üşüyorum, sıcak tutacak bir kabana ihtiyacım var. Gündüz okuyup gece çalışıyorum ama öğrencilik hali işte; para anca pazara yeter. Bir tezgahta tam aradığım gibi bir şey buldum, lakin fiyatı cebimdeki paranın neredeyse iki katı, satıcının da o kadar indirim yapması imkansız. İstemeye istemeye bıraktım. Sohbet ederken İTF’den olduğumu öğrenince adam “Cemil Taşçıoğlu'nu tanır mısın?” dedi. Şaşırarak “Evet, hocamdır. Ama siz nereden tanıyorsunuz?” dedim. “Hadi al kabanı giy. Hocana da selamımı söyle. Haftaya çayımı içmeye pazara bekliyorum kendisini” dedi. O kabanla soğuk kış aylarını üşümeden geçirdim. Cemil Hoca’nın sayısız iyiliğinden kim bilir hangisi paranın kalan kısmını ödedi.

Durumunun ağırlaştığını biliyordum, ama umut işte… Hem umudun ucunda Cemil hoca var, kolay mı? Akşam hastane dönüşü evine gittiğimde babam haberleri izliyordu. Benim zihnim hocayla ve çıkarken hakkında konuştuklarımızla meşgul; dalgın, keyifsiz içeri girdim. Biraz sonra ekranda “Son Dakika” notu çıkıp Zafer Arapkirli hocamın adıyla cümlesine başladığında beni duyacakmış gibi haykırdım: “Sus! N'olursun söyleme.”

İŞTE YAZILLAN MESAJLARDAN BİRKAÇI

* En son 10 yıl önce anneciğimi yitirdiğimde ağladım ben. 10 yıldır ilk defa ağlıyorum, gözyaşlarımı durduramadan. Canım çok yanıyor. Yıkılırsak öğrettiklerine nankörlük olur. Ama o anfilere Onsuz ilk girişimiz nasıl olacak, bilmem. “Hipokrat’ın Çapa koridorlarında dolaşan ruhudur” demişti biri Onun için. Hep orada olacak.

* “İyi ki vardın” diyemiyorum; sesi, öğrettikleri, sıcacık gülümseyişi hep bizimle olacağı için. Son söz yine hocamın sözleri olsun. #İyikiVarsınCemilHoca

* “Bu hayatı bir kez yaşayacaksınız. Öyle büyük hayaller kurun ki gerçekleştirmek için tüm gücünüzü verin. Öyle aşık olun ki tüm dünyayı karşınıza alabilin. Öyle arkadaşlıklar edinin ki gerçek ve samimi olsun.” 

“TAŞÇIOĞLU 28 ŞUBAT KARANLIĞINI YIRTIP ATMIŞTI!

“Dün vefat eden Doktor Cemil Taşçıoğlu Hocamı tanıdığımda karanlık 28 Şubat günleriydi, Rektöre ve YÖK’e rağmen başörtülü talebelerini derslere alıyor ve onlara çalışkanlıkları nedeniyle iltifat ediyordu. Ayrımcılığı kabul etmediğini açıkça söylüyordu.Kalbimizde taht kurmuştu. Üniversite yönetimi uzun süre Hocaya baskı yaptı ama O direndi. O günlerde karar vermiştim birgün hoca olursam ayrım gözetmeksizin bütün öğrencilerimin hocası olmaya. Seni her şeyinle sevdik Cemil Taşçıoğlu Hocam. Gerçek bir HEKİM'diniz. Hatıranızın önünde hürmetle eğiliyorum (Dr. İbrahim Topçu)

MEVLÜT YÜKSEL/ÖZEL HABER