Cüneyt Arkın'ın yayınlanmamış son röportajındaki sözleri yürekleri dağladı

Yokluk günlerinizi öyle güzel anlatmışsınız ki, gözlerim doldu durdu sürekli okurken…

Ben Anadolu çocuğuyum. Bir bozkır köyünde doğdum. Yoksulduk ama bu yoksulluğu bir nimet olarak görür ve bizi mutsuz etmesine izin vermezdik. Çok az şeyle mutlu olmasını bilirdik. Her şeyden önemlisi birbirimizi çok severdik. İnsan ‘Vay be!’ diyor bunları dinlerken çok çektik gerçekten, kardeşlerim açlıktan, sefaletten öldü. Benim yaşamam da mucize. Aslan gibi gazi bir babamız vardı, son derece gururluydu, toprağı sıkıp suyunu çıkarırdı, o da çok çekti. Şartlar zordu, sefalet vardı. O dönemlerde karar verdim doktor olmaya, yani oyunculuk o zaman aklımın ucundan bile geçmezdi.