Okulda sevgilisini öptü, hayatı karardı
Hayat'da 5 yıl önce öğrenim gördüğü lisede kız arkadaşını öpen ve bu nedenle müdür tarafından azarlanan Hamza İpek, kendisini balkondan atmıştı. Gururu incinen ve o an ölmek isteyen İpek, "Basketbolcu olmak istiyordum. Tekerlekli sandalyeye mahkûm yaşıyorum. Hayallerimi çaldılar." dedi.
Hamza İpek, Hatay’ın Kırıkhan ilçesinde ailesiyle birlikte yaşıyordu. Hamza’nın babası gündelik işçi olarak çalışarak dört çocuğunu okutmanın mücadelesini veriyordu. Hamza da ilçedeki Zübeyde Hanım Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi’nde okuyordu. Uzun boyu nedeniyle Hamza’nın hayallerini basketbolcu olmak süslüyordu. Basketbol seçmelerine katılmak için hazırlıklar yapıyordu. Ancak 9 Aralık 2015’te lise arkadaşı D.H. ile öpüştüğü iddiasıyla okul müdürünün odasına çağrıldı. Hakaret, suçlamalara maruz kaldı ve okuldan atılmayla tehdit edildi. Psikolojik baskı nedeniyle Hamza, okulun balkonundan atladı, ağır yaralandı, yürüyemez hale geldi. Hamza artık 20 yaşında bir genç ve son 5 yılını tekerlekli sandalyede geçirmek zorunda kaldı.
15 YAŞINDA BİR ÇOCUKTUM
Hamza, o gün okul müdürünün odasında yaşanılan tartışmaya ilişkin olarak, “Müdürün odasında ‘Hocam, D.H. ile öpüştüğümüz doğru değil. İki senedir beni okuldan atmaya çalışıyorsunuz. Okuldan atarak kurtulamazsın. Öleyim de kurtulun’ dedim. ‘Kapı orada’ dediler. O zaman 15 yaşında bir çocuktum. Sinirden kapıyı açtım, aşağı atladım. Aşağıda yanıma gelen okul müdürü başımda ‘Sen ölmedin mi, senden kurtulamadım’ dedi” iddiasında bulundu.
YATAK YARALARI OLUŞTU
Tek isteğinin yürümek olduğunu belirten İpek, Hürriyet’ten Hasan Mesut Benli'ye şunları söyledi:
“Yürüyebilmem için kök hücre nakli gerekiyor. Birden fazla ameliyatın yapılması gerektiği söylendi. Tedavim için ciddi paralar talep ediliyor. Ailem yoksul, bunu karşılayabilecek durumda değil. Bazı özel hastanelere gittik ancak üstümüz başımızla yargılandık. Doktor, karşılayamayacağımızı bildiği için tedavi için gereken ücreti bile söylemedi. Uzun süre yatmamdan dolayı artık vücudumda yatak yaraları oluşmaya başladı. Tedavi olmak istiyorum. Ben yoksul bir ailenin üyesiyim. Hayatın zorluklarına alışkınım. Mahkemenin verdiği tazminat miktarı beni ilgilendirmiyor. Dünyayı ayaklarımın altına serseler de gözümde yok. Ben sadece yürümek istiyorum. Ayağımda 5 TL’lik bir ayakkabı olsun ama ayaklarım yere bassın ve ben yürüyebileyim.”