Parası yetenlerin değil, Hakkı Yeten'lerin takımı
Beşiktaş Jimnastik Kulübü futbol takımının efsane kaptanlarından "Baba Hakkı" lakaplı Hakkı Yeten vefatının 29'uncu yılında da unutulmadı. SuperHaber yazarı İzzet Çapa da, Beşiktaş'ın eski futbolcularından olan babası Bedii Çapa'nın Hakkı Yeten ile yaşadığı bir anıyı ilk kez okurlarıyla paylaştı
"Beşiktaş’ın sembolü "Baba Hakkı", 1910 yılında Vodina’da doğdu. Henüz 1 yaşındayken ailesi İstanbul’a yerleşti. Babası Binbaşı Mahmut Nedim Bey, Çanakkale’de şehit düştü. 5 kardeşiyle yaşam savaşı veren Hakkı Yeten askeri okula yazıldı.
Bu dönemde Beşiktaş Muradiye semtinde futbola başladı. Beşiktaş Futbol Şubesi’nin kurucusu Şeref Bey tarafından siyah-beyazlı renklere kazandırıldı. 17 yıl Beşiktaş forvetinde yer aldı. Otoriter ve teknik oyunculuğuyla kısa sürede kaptan oldu. Disipline verdiği önemle "Baba" lakabını aldı. Beşiktaş’ta 439 maçta 382 gol kaydederek inanılması güç bir sayıya erişti.
Derbilere de damgasını vuran Baba Hakkı, hem Galatasaray hem de Fenerbahçe’ye 30’ar gol atarak tarihe geçti. İkinci Dünya Savaşı nedeniyle A Milli Takım çok az sayıda maç yaptığından Hakkı Yeten de yalnızca 3 kez ay-yıldızlı formayı giyebildi.
Futbolu bıraktıktan sonra Futbol Federasyonu’nda Asbaşkanlık yaptı. Beşiktaş’ta 3 dönem başkanlık yaptı. Daha sonra yönetimi kurulu tarafından şeref başkanı seçildi. Hakkı Yeten, 16 Nisan 1989 tarihinde yaşama veda etti. Beşiktaş Belediyesi, Fulya Stadı’nın bulunduğu caddeye O’nun ismini verdi"
Okuduğunuz biyografiyi Beşiktaş Spor Kulübü’nün internet sitesinden alıp, paylaştım. Hem Türk sporunun büyük efsanelerinden Baba Hakkı’nın vefatının 29. yıldönümünü hatırlatmak, hem de rahmetli babamın yakın dostlarından birini anmaktı amacım.
Müsaadenizle babamdan dinlediğim bir anıyı anlatayım...
Bir gün beraber karlı bir günde maç yaptıktan sonra, sırılsıklam olmuşlar. Soğuktan donuyorlar... Ceplerinde de tek otobüs bileti alacak para var. Ve Baba Hakkı her zamanki babalığını yapıyor, o tek bileti babama verip onu otobüsle eve yolluyor.
Aradan yıllar geçiyor, babam Çapamarka’yı açmış. İşleri gayet iyi... Yine bir sohbette, masa başında buluşuyorlar. Gecenin sonunda hesap geliyor, Baba Hakkı elini cebine atıyor...
“Dur” diyor babam; “Sen o karlı kış gününde tek bileti bana verdin, kendin yürüyerek gittin. Ben sana hesap ödetmem arkadaş...”
İkisinin de ruhları şad, mekanları cennet olsun…