Sahra Çölü'nü 42 günde bisikletle geçmeyi başardı!

Yoldan geçen tek tük arabalar dışında hiçbir şey yok! Duyduğum tek ses, rüzgar, bisiklet zinciri ve tekerin asfaltı ezerken çıkardığı lastik sesiydi. Bazen avazım çıktığı kadar bağırıyordum ama onu bile duymuyordum. Rüzgar resmen sesimi çalıp götürüyordu. Özellikle son hafta işkence gibiydi. Dünyada en seyrek insan görülen bölgelerden geçiyordum. Bırakın insanı, geçtiğim bazı yerlerde ölmüş deve ve eşek leşleri gördüm. Bu leşleri yemeye gelen böcek bile yoktu. Güneş altında sıcaktan eriyerek kuma karışıyorlardı. Bazı yerlerde ise tam tersi; mola verdiğim vakitler asfaltın üzerinden ayrılmaya bile cesaret edemiyordum. Çünkü her an akrep ya da akrebe benzeyen dev sarı örümcekler çıkabiliyordu.