Selçuk Yöntem ile görüntülenen Gözde Çığacı kimdir?

Nişantaşı ünlülerin uğrak noktalarından biri. Birçok ünlünün uğradığı Nişantaşı'na usta oyuncu Selçuk Yöntem'de gelenler arasında yer aldı. Yöntem, Gözde Çığacı ile kameralar tarafından görüntülendi. Selçuk Yöntem ile görülen Çığacı herkes tarafından merak edilmeye başlandı. Bundan dolayı ismi aranılanlar arasında yerini aldı. Peki Selçuk Yötem ile görüntülenen Gözde Çığacı kimdir? Ne iş yapıyor? Kaç yaşındadır? Detaylar haberimizde...

2013 yapımı olan “Bugünün Saraylısı” dizisinde Selçuk Yöntem ve Gözde Çığacı birlikte rol aldılar. İki meslektaş Nişantaşı'nda bir mekandan birlikte ayrıldı. Mekan çıkışı ikili,aynı taksiye binerek uzaklaştı.

GÖZDE ÇIĞACI KİMDİR?

Gözde Çığacı, 17 Ekim 1991 yılında İstanbul'da doğdu. Kocaeli Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Oyunculuk Bölümünden mezun oldu. Küçüklüğünden beri müziğe olan ilgisiyle bilinen güzel oyuncu, şimdilerde oyunculuk yapıyor.

İlk oyunculuk tecrübesini Kuzey Güney Dizisi ile yaşayan güzel oyuncu dizide gösterdiği performans ve kendine has güzelliği ile herkesi etkiledi.

SELÇUK YÖNTEM

13 Temmuz 1953'te yılında Erzurumlu bir anne ve Sakaryalı bir babanın çocuğu olarak Eyüp, İstanbul'da doğdu.1975 ve 1976 yılları arasında Ankara Devlet Konservatuarı Tiyatro Yüksek Bölümü'nden mezun oldu. 1977'de Ankara Devlet Tiyatrosu'nda çalışmaya başlayan Yöntem, 1994'te İrfan Yalçın'ın Aşağıdakiler adlı oyununu, 1995'te Savaş Dinçel'in Gürültülü Patırtılı Bir Hikâye adlı oyununu yönetti. Bu oyunla "Övgüye Değer Yönetmen" ödülünü aldı. 1997-1998 tiyatro sezonunda Haldun Taner'in Ay Işığında Şamata adlı oyununu yönetti. 1986-1987 tiyatro sezonunda Dört Mevsim adlı oyunla "Övgüye Değer Erkek Oyuncu" ödülünü, 1988-1989 tiyatro sezonunda Peynirli Yumurta adlı oyunla "En İyi Erkek Oyuncu" ödülünü, 1990 -1991 tiyatro sezonunda ise Deli Dumrul'daki rolü ile "Ulvi Uraz En İyi Erkek Oyuncu" ödülünü aldı. Sahne oyunlarının yanı sıra TRT İstanbul Radyosu'nun hazırladığı radyo oyunlarında da rol aldı.

Televizyon ve sinema için film çalışmaları yaptı, C Blok adlı filmle "En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu" ödülünü alan Yöntem, Deli Yürek adlı dizi ve sinema filmindeki Bozo tiplemesinden sonra, 2003 yılındaki Kurtlar Vadisi adlı dizide de Aslan Akbey karakterini canlandırdı.

2008 yılında Kanal D'de yayınlanmaya başlanan Aşk-ı Memnu dizisinde başrollerdeki karakterlerden biri olan Adnan Ziyagil'i canlandırdı. 400'ü aşkın bölüm sunduğu Büyük Risk adlı bilgi yarışması Star Tv'de başlamış, Show TV'de devam etmiştir. 2013 atv'de yayınlanan Bugünün Saraylısı dizisinde Ata Katipoğlu'nu oynadı.

Kim Milyoner Olmak İster? yarışma programının sunucusu Kenan Işık'ın beyin kanaması geçirmiş olması ve programı sunamayacak olması sebebiyle Kim Milyoner Olmak İster? 'in 4. sezonun sunucusu olarak kararlaştırılmıştır.

OYUNCU

Oyuncu, bir karakteri canlandıran aktör veya aktris, dramatik bir yapımda rol alan ve sinema, televizyon, tiyatro veya radyoda mesleğini yapan sanatçı.Aktör kelimesi Antik Yunanca'daki ὑποκριτής (hypokrites) kelimesinden gelmektedir.Bu kelime, "oynayan, canlandıran kişi" anlamına gelir ve bu yüzden aktör kelimesi de oyunculuk yapan kişiyi temsil eder.

Aktör kelimesi cinsiyet ayrımı gözetmeksizin oyunculuk yapan kişiyi temsil eder. Ancak aktris kelimesi yalnızca kadın oyuncuyu temsil eder. Bu durumda, aktör kelimesi her iki cinsiyet için de kullanılabilir. Oxford İngilizce Sözlüğü, "aktör" kelimesinin Ingilizcede her iki cinsiyet için de kullanılabileceğini ifade eder. Yine Oxford İngilizce Sözlüğü'ne göre, İngilizce'deki actress kelimesi, Latince'deki "actrix" veya Fransızca'daki actrice kelimelerinden türetilmemiştir, muhtemelen bağımsız bir kelimedir. Aktris kadına özgü bir kelime olduğundan, bazı feministler tarafından cinsiyetçi bir kelime olduğu iddia edildi. Aktör kelimesi modern İngilizce'de hem erkek ve hem de kadın oyuncuları karşılayacak şekilde yeniden ortaya çıktı, ancak aktris kelimesi büyük ödül törenlerinde kadın oyunculara verilen ödüllerde kullanıldı ve hâlâ genel kullanımda yaygındır.

Oyunculuk M.Ö. 534 yılına dayanır. Yunan oyuncu Thespis, Theatre Dionysus sahnesinde, bir oyunda ilk kez konuşan oyuncu oldu. Thespis'in anısına, oyunculara Thespians adı verildi. Öte yandan, bir tiyatro efsanesine dayanılarak, tiyatrolarda meydana gelen afetlerden onun ruhani müdahalesi sorumlu tutulur.

Oyunculuk, Orta Çağ başlarında onurlu bir meslek değildir. Tiyatro toplulukları genellikle güvensizlikle karşılanırdı. Avrupa'nın bazı bölümlerinde, aktörler Hıristiyan mezarı alamazlardı. Ancak bu olumsuz tutum, 19 ve 20. yüzyıllarda büyük ölçüde değişti ve oyunculuk onurlu bir meslek ve bir sanat hâline gedi.

TİYATRO

Tiyatro, bir sahnede, seyirciler önünde oyuncuların sergilenmesi amacıyla hazırlanmış gösterilerdir. Farklı bir şekilde duyguların ve olayların hareket (jest)ve konuşmalarla anlatılmasıdır. Genel olarak temsil edilen eser anlamında da kullanılır.

Tiyatro, bir sahne sanatıdır. Tiyatro eseri, olayları oluş yoluyla gösterir. Bu yönüyle konuşma ve eyleme dayanan bir gösteri sanatı olarak da tanımlanabilir. Yaygın bir deyişle tiyatro; insanı, insana, insanla, insanca anlatma sanatı olarak Shakespeare'in sözüyle de ifade edilir.

Tiyatro eserinin diğer türlerden en önemli farkı; diğer edebi eserler okumak ve dinlemek için yazılmışken, tiyatro oyununun sahnede seyirci önünde oynanmasıdır. Değer ölçülerini, izleyenin kanaat ve anlayışlarından alır. Göze görünür bir karaktere sahip olması, canlı olarak meydana geliş niteliğiyle toplum psikolojisine hitap eder. Temsil yeri ve eser, tiyatronun edebiyat öğesidir. Bu edebiyat öğesi yanında tiyatro kavramı içinde oyunculuk, sahne düzeni, ışıklandırma, dekor, kostüm, müzik gibi unsurların bütünlüğü söz konusudur.

Tiyatro metinlerine "oyun" metinleri yazan kişiye oyun yazarı (müellif) ve oyunu sahnede canlandıran kişilere ”oyuncu” (ya da daha genel olarak tiyatrocu) denir. Ayrıca eserin sahnelenmesinde görev alan sahne amiri, dekor ve kostüm sorumlusu, ışıkçı, suflör gibi diğer yardımcı elemanlar da vardır.

TİYATRO TARİHİ

Erken Dönem

Tiyatro, Yunanca theatron yani "görme yeri" sözcüğünden gelmektedir. Çünkü günümüzdeki anlamıyla çağdaş tiyatronun tarihi bağ bozumu tanrısı Dionysos adına yapılan dinsel törenlere dayanmaktadır.

İlk tiyatro şenliği MÖ 534 yılında Atina'da yapılmıştır.[kaynak belirtilmeli]Antik çağ'da tiyatro, üst sınıfa özgü bir etkinlikti. Her yıl Dionysos'u kentin hangi ileri geleninin onurlandıracağına karar verilir ve bu kişi etkinlikleri düzenlerdi. Bu nedenle sosyal itibarla doğrudan ilgiliydi. Tanrı adına bir yarışma yapılır ve en iyi oyun, hazırlayan kişinin itibarını arttırırdı. Festival niteliğinden dolayı popüler olarak nitelendirilebilecek olan antik tiyatro, günümüze de örnekleri kalmış olan, genellikle amfitiyatro olarak adlandırılan sahnelerde sergilenirdi. Türkiye'de oldukça iyi durumda örnekleri olan bu amfitiyatroların boyutları, dönemin tiyatrosunun halk için önemini göstermektedir. Ayrıca, ilk tiyatro eserleri ile Yunan mitolojisinin el ele olduğunu söylemek gerekir. Bu nedenle bu iki alan birlikte değerlendirilmelidir.

Bu dönemde oyunlarda dekor ya da kostüm bulunmazdı. Sahne tamamıyla boş olur, baş roller de önemli kişiler tarafından oynanırdı. Bir de anlatıcı görevi gören "koro" bulunurdu. Günümüzde geçerli olan oyunculuk anlayışı yoktu ve ifade edilen duygular oyuncuların ellerinde tuttukları ve yeri geldikçe yüzlerine koydukları maskelerle belirtilirdi. Bugün tiyatronun simgesi haline gelen gülen ve ağlayan maskeler bu uygulamanın bir uzantısıdır. Nitekim, Yunan tiyatrosunda sadece iki tür oyun vardı: trajedi ve komedi.

Trajedilerde içerik daha çok Tanrılarla insanların çatışmaları üzerineydi. Dönemin dini inanışlarının sembolik bir ifadesi olarak, oyunlarda Tanrılar ile insanlar arasında doğrudan etkileşim normaldi. Bu mitik düzen tarih boyunca edebiyat eserlerini etkileyen bir nitelik olmuştur. Komedilerin ise çoğunlukla siyasi alay içerikli oldukları söylenebilir. Kullanılan dil ise yoğunlukla argodur.

Ayrıca bu dönem tiyatrosu Aristoteles'in "üçlü birlik" ilkesine dayanır: olay, yer ve zamanda birlik. Aristoteles'e göre oyunda baştan sona takip edilen tek bir hikâye olmalıdır. Ara hikâyeler ya bulunmamalıdır ya da çok az olmalıdır. Bir oyun tek bir yerde geçmeli, farklı yer ve coğrafyalara yayılmamalıdır. Sahne tek bir yeri temsil etmelidir. Olay örgüsü bir günden fazla bir zamanı kapsamamalıdır.

Orta dönem

Özellikle William Shakespeare'in ön plana çıktığı bu dönemde artık tiyatro dinsel niteliğini yitirmiştir ve popüler bir eğlence türü olarak dikkat çekmektedir. Antik Yunan'dan izler taşısa da, halkla olan doğrudan ilişkisi nedeniyle tiyatro yaklaşımları değişime uğramıştır. Komedi ve trajedi türlerine "tarihsel" oyunlar kategorisi eklenmiştir. Aristoteles'in "üç birlik" kuralından vazgeçilmiştir. Ayrıca tiyatro artık "profesyonel" bir etkinlik olmuştur. Shakespeare'in kraliçeden maddi destek aldığı ve kar üzerinden dönen bir tiyatro grubu olduğu bilinmektedir. Bu dönemde oyunculuk kavramı değişmiş olsa da, henüz kadın oyuncular bulunmamaktadır. Kadın rolleri genç erkek oyuncular tarafından oynanmaktadır. Shakespeare bunu özellikle kıyafetle cinsiyet değiştiren roller yazarak oldukça komik ve ironik hale getirmiştir.

Günümüz Tiyatrosu

Modern tiyatroya damgasını vuran önemli isimlerden biri belki de Konstantin Stanislavski'dir. 19. yüzyıl'ın sonralarına doğru "sihirli eğer" diye bilinen oyunculuk kuramını geliştiren Stanislavski özellikle gerçekçi akıma yön vermiştir. Söz konusu kuramda, oyunculardan kendilerini, canlandırdıkları karakterlerin yerlerine koymalarını ve bu şekilde seyirciye söz konusu duyguları vermeleri beklenmektedir.