Bilim tarihinin en korkunç deneyi!

Davranış Psikolojisi ekolünün kurucusu Watson ve asistanı Rosalie Rayner, çalıştıkları John Hopkins hastanesi kreşinde oynayan çocukları uzaktan incelemeye başlarlar.

Ancak, Pavlov’un hayvanlar üzerinde uyguladığı klasik koşullanmanın insanlar üzerindeki etkisini ölçmek için daha doğrudan ve kesin yanıtlar veren testler yapmaları gerekmektedir. Böyle bir testte kullanabilecekleri küçük bir deneğe ve bu tür bir çalışmaya izin verebilecek bir aileye ihtiyaçları vardır. Küçük Albert’tan ve geçimlerini sağlamak için sütünü satan annesinden haberdar olduklarında geriye sadece anneye para teklif etmek kalır. Eğer anne bu teklifi kabul ederse küçük Albert, o tarihten bu yana etik dışı olarak kabul edilen bir deneyin parçası olacaktır.

Asıl deneye geçiş yapılmadan önce küçük Albert’a birkaç duygusal test yapılır.
Minik bebeğe sırasıyla beyaz bir fare, tavşan, yanan kağıt parçaları, peruk, maske gibi ilk kez karşılaşabileceği nesneler ve durumlar gösterilir. Amaç, Albert’ın bunlara koşulsuz karşı tepkisi olup olmadığını incelemektir. Sonuç tahmin ettikleri gibi olur, Albert gördüğü hiçbir nesneye karşı korku göstermez, her şeye gülümser.

Watson ve asistanı Rayner artık bir sonraki aşamaya geçmeye hazırdır.
Bu aşamada Albert fareye her dokunduğunda iki demir çubuğu (biri çekiç diğeri çelik çubuk) birbirine vurarak rahatsız edici ve nereden geldiği belli olmayan gürültülü sesler çıkarmaya başlarlar. Bu sesleri duyan Albert korkarak ağlar. Oda yeniden sessizliğe bürününce kaldığı yerden devam ederek fareyle oynamaya başlayan Albert, yine fareye dokunduğu ilk anda ekibin çıkardığı o gürültülü ses ile karşılaşır. Bir süre sonra sakinleşip yine aklı fareye kayan küçük Albert, dokunmaya çalıştığı an aynı sese maruz bırakılınca fareye dokunmaktan korkmaya başlar.