'Bu mevsim böyledir aniden gelir...’

Öyle derin, öyle naif, öylesine etkileyicidir ki şarkıları...

Bir aşka gönül verirken, bir sevdadan giderken refakat eder size...

‘Yine aynı şarkı başladı bile
Bu mevsim böyledir rüzgar gelir
lslanmışım ben gözyaşlarımdan
Bu mevsim böyledir aniden gelir
Eylül aniden gelir...’

Uzun yolculuklarda, kendine tutunup, özüne sığındığın zamanlarda cama vuran yağmur damları gibi çarpar yüreğe notaları...

‘Adım adım geçer zaman
Biter günüm
Ben nerdeyim?
Yavaş yavaş batar güneş
Hava soğuk
Sen nerdesin...’

Hani bazen bitersin sende bitmeyende, yitip gidersin ya onun ellerinde biçare...

Feryadını dökersin içine, haykırırsın küçük harflerle, sessiz, gizlice...

İşte böyle zamanlarda yüreklenir ya iyice yalnızlık...

Diyemediklerini söyler Gökhan Kırdar, kendinden gizlediklerini, itiraf edemediklerini akıtır müziğinin o zarif, yüksek, kıymetli imbiğiyle gönlüne...

Duydum ki yoğun bakımda tutuluyormuş...

Şimdi dualarım ona öyleyse...

Çık bir an önce, çık bize yeni şarkılar getir...

Haydi iyi haberlerle gel yine, gel de sesinle, nefesinle hayatı güzelleştir...