CHP'de durulmayan sular: Kılıçdaroğlu mu, İnce mi?

Cumhurbaşkanı adayı olarak Muharrem İnce’nin CHP tabanı açısından önemli bir başarı sağladığı kesin.

Dolayısıyla CHP tabanının alınan % 30’u biraz aşan oya bakarak, erken iktidar beklentisi içine girmesi de kendi içinde belli bir tutarlılık taşıyor.

Bu oyun sahibi olduğunu düşünerek Sayın İnce’nin de Kılıçdaroğlu’ndan genel başkanlıktan çekilmesini ve yerini kendisine bırakmasını istemesi de kendi mantığı içinde bir yere konulabilir.

Ancak, olayların akışına bakınca Sayın İnce’nin söylemleri ne kadar tutarlı, iddiaları ne kadar gerçekçi incelemek ve değerlendirmek lazım diye düşünüyorum.

Adaylık öncesi ve adaylığı esnasında defalarca “Genel Başkan adayı olarak Kılıçdaroğlu’nun karşısına çıkmayacağına dair sözlerle, söylemlerle” kendisini bağlayan bir kişinin seçimin üzerinden 48 saat geçmeden tüm söylediklerini bir kenara bırakarak olağanüstü kurultayı zorlaması etik midir?

Seçim gecesi ortadan kaybolmasının, tabanına bir cümlelik bir izahattan bile kaçınmasının nedenini açıklayamayan İnce’nin şimdi kalkıp parti liderliğine soyunması ne kadar doğrudur?

Genel başkanı ile birlikte “ailecek” yenilen bir yemekte geçen diyaloğu kamuoyu ile “benim kimseden saklayacak bir şeyim olmaz” bahanesiyle paylaşmak; birkaç gün sonra parti içinde konuşulan ve kamuoyunca bilinen bir konuyu “medya önünde tartışmam” diye güya parti değerlerine bağlı görünmeye çalışmak ne kadar tutarlıdır?

Sayın İnce’nin en önemli gerekçesi olan parti oylarının üzerinde oy almış olması meselesine gelince, PKK’nın sivil siyasi uzantısının tutuklu öncesi genel Başkanı Selahattin Demirtaş’ı cezaevinde ziyaret etmesi, yine Diyarbakır mitinginde eşi hanımefendinin Demirtaş’ın eşini ziyaret etmesi ve bunu medyaya servis etmeleri baraj altında kalacağı kesin görünen HDP’ye destek verilmesi mesajı değildir de nedir? Netice itibariyle yapılan tüm analizler göstermektedir ki, CHP’den bu partiye yaklaşık 4 puanlık bir oy akmıştır.

Partinin oyundan birkaç puan fazla aldığını büyük bir başarı gibi gösterirken, CHP’nin oylarıyla PKK’yı Meclis’e sokmanın ve kendi partilerinin oyunu da, milletvekili sayısını da düşürmenin izahını yapmadan lider adaylığı için yollara çıkmak doğru mudur?

CHP’lilerin olağanüstü katkısı ile Meclis’e giren HDP milletvekilleri Karadeniz’in yiğit ve masum evladı Eren Bülbül’ün katili teröristlerin defnine katılmaları, acaba içlerini hiç mi sızlatmamıştır?

Bundan daha önce HDP’lilerin seçilir seçilmez, Şeyh Sait anmasını bahane ederek bu partinin Atatürk ve silah arkadaşlarına ve kahraman silahlı kuvvetlerimizin mensuplarına, şehit ve gazilerimize “katil” demesine zerre kadar ses çıkarmazlarken, acaba Atatürk’ün CHP’nin kurucu genel başkanı olduğunu unutmuşlar mıdır?

Maalesef, Sayın İnce seçim akşamından beri çok kötü bir siyasal iletişim iklimi içindedir.

Büyük yanlışları üstüste yapmaktadır. Yaklaşan yerel seçimlerde partisinin başarısı için kendisine ait olduğunu düşündüğü artı oyları muhafaza ve yine partisine yönlendirmek için çabalama yerine, fırsatta istifade kendisine makam, yandaşlarına imkan sağlamak için bir çaba içinde görüntüsü vermektedir.

Kuşkusuz ki, gelişmelerin neticesini CHP Kurultay delegeleri ve tabanı belirleyecektir. Bu saatten sonra CHP Genel başkanı kim olmuş, kim olmamış bir önemi de yoktur.

Eren Bülbül’ün katillerinin taziyesi peşinde koşan katil yardakçılarını parlamentoya taşıma vebali bir Karadeniz evladı olan Muharrem İnce’nin de üzerindedir.

Seçim sathı mailinde HDP’ye ve tutuklu önceki liderine övgüler dizen tüm siyasilerin ve görüş ifade edenlerin de yine bu vebalde hisseleri vardır.

Büyük Türk milleti, Aziz Atatürk’ün emaneti CHP’yi, kendisine “katil” diyecek kadar pervasız, izansız bir güruhu, O’nun dualarla açtığı Gazi Meclis’e taşımak için olağanüstü çaba gösterenlerle elbette her türlü muhabbet iklimini kesecektir.