Hindistan'ın doğusunda Odisha eyaletinin bir kasabasında yaşayan 18 yaşındaki Mita Sabar, yaklaşık 10 kilo olan ve artık hiçbir fonksiyonu olmayan sağ eli ve pençeye benzeyen parmakları ile yaşamak zorunda.
Mita'nın bu durumu ise elini hiçbir şekilde kaldıramamasına neden olan pleksiform nörofibrom rahatsızlığından kaynaklanıyor.
Mita 12 yaşındayken sırtında bir büyüme olmaya başladı ve sonrasında eline kadar yayıldı. Yürüyememeye başladı ve okulu bırakmak zorunda kaldı.
Ablası Kumari kendisiyle ilgilendi. Kimsesiz olan bu gençlerin tedaviyi karşılayacak maddi durumları yoktu ve riskli prosedürlerden ötürü ölüm tehlikesi olduğu için ücretsiz tıbbi müdahaleleri de reddettiler.
Birçok danışmanla konuştuktan sonra Mita ücretsiz tedaviyi kabul etti. Kumari, kardeşi Mita'yı hastaneye götürdü.
İlk başlarda tedaviyi karşılama imkanları olmadığı için geri çevrildiler. 2014 yılında eyaletteki sağlık çalışanlarının girişimiyle 19 yaş altındaki herkesin bütün sağlık sorunlarıyla ilgilenilmesi kararı alındı. Bu çalışanlar Mita'yı da yaşadığı yerde buldular. Rayagada'daki hastaneye götürdüler. Hastanede, ameliyat riskini kabul etmeleri yönünde bir evrak imzalamaları istendi. Okuma yazması olmayan kız kardeşler imzalamayı reddettiler.
Hastaneyi terk eden kardeşler 2017 yılında yeniden bulundular. Sağlık görevlilerinden Rajeshwar Patnaik konuyla ilgili açıklamada bulundu.
'Kızın şiddetli bir ağrısı vardı. Eli gittikçe büyüyordu ve sağlığı kötüye gidiyordu. Hastaneye götürüldü ama ablası ameliyatın riskini kabul ettiğine dair evrakları imzalamayı reddetti. Birçok danışmanla olan görüşmesinden sonra 30 Temmuz'da yeniden hastaneye getirildi. Kızlar tedavi için onay verdiler.'
