Emrah'ın oğlu Tayfun Erdoğan evlilik yolunda ilk adımı attı
Şarkıcı Emrah'ın evlilik dışı dünyaya gelen ve çocukluğundan beri kabul etmediği oğlu Tayfun Erdoğan evlilik yolunda ilk adımı attı. Sevgilisiyle nişanlanan ve mutlu gününden karelerini sosyal medya hesabından paylaşan Tayfun Erdoğan'ın gönderisine ''Aslanlar gibi abilerim arkamda durdu,ellerimden tuttu, bu kareler de güzel insanlar görüyorsunuz ,baba yok, baba gibi adamlar var yanımda'' şeklinde düştüğü not ise dikkat çekti.
Şarkıcı Emrah'ın çocukluğu boyunca reddettiği, DNA testleri sonucu kabullendiği oğlu Tayfun Erdoğan geçtiğimiz günlerde sosyal medya hesabından sevgilisine evlilik teklifi ettiği anları paylaşmıştı. Sevgilisinden 'evet' yanıtını alan Tayfun Erdoğan elini çabuk tuttu. İkili evlilik yolunda ilk adımı atarak nişan yüzüklerini taktılar.
Emrah'ın yıllardır kabullenemediği oğlu Tayfun Erdoğan evleniyorMagazinTAYFUN ERDOĞAN'IN GÖNDERİSİNE DÜŞTÜĞÜ NOT DİKKAT ÇEKTİ
Dün akşam aile arasında düzenlenen bir törenle nişanlanan ikiliden Tayfun Erdoğan, mutlu anlarını Instagram'dan takipçileriyle paylaştı. Babası Emrah ile yıllardır görüşmeyen Tayfun Erdoğan'ın gönderisine düştüğü not ise yürekleri sızlattı.
Nişan töreninden kısa bir videosunu paylaşan Erdoğan, gönderisine ''Allah bana bu günleri gösterdi şükürler olsun. Aslanlar gibi abilerim arkamda durdu, ellerimden tuttu, bu kareler de güzel insanlar görüyorsunuz, baba yok, baba gibi adamlar var yanımda. Kızımızı istedik Allahın emriyle Yüzükler taktık'' notunu düştü.
Survivor 2020'de yarışan Tayfun Erdoğan, babası Emrah ile yaşadıklarını şu sözlerle anlatmıştı: "Çok zor bir çocukluk geçirdim. O kadar zor zamanlardı ki 7 yaşındaki yaşıtlarım oyun oynarken birinci sınıfa giderken ben hastanelerde DNA testleri için iğne oluyordum. Çocukluğumdan beri ben babamı hiç tanımadım. Babamı ilk kez 7 yaşında bir televizyon ekranında gördüm. Daha önce babamı hiç görmemiştim. Benim bugüne kadar her şeyi annem ve dedemle geçti. Hastalığım... İlkokulum... Ortaokulum... Her şeyim! Buradayken düşünme fırsatım daha çok oluyor. Onların yokluğu, özlemi her geçen gün beni daha da farklı bir insan yapıyor. Dedem ile baba gibi büyüdüm. Onunla 9 yaşına kadar aynı yatağı paylaştım. 4-5 yaşına kadar baba olarak onu bildim. Akşam eve geldiğimde kapıyı dedem açardı ve ben ona koşardım. Dedem beni oğlu yerine koydu dayım trafik kazasında öldüğü için... Annemi anlatmaya kelimeler yetmez. Mesela kasaba giderdi. Söyleyemezdi, utanırdı. 'Köpeğim var ona kemik alacağım, bana kemik verir misiniz?' derdi. annem o kemikleri alıp bana kemik suyuyla çorba içirirdi. Annem de çalışmıyordu, çok gençti. Benim çocukluğumdan bugünüme kadar yapmadığı hiçbir şey kalmadı. O insan benim babam. Benimle gurur duymasını isterdim. Belki içten içe duyuyordur, bilmiyorum. ana Bursa'dan bir ev aldı. O evi alırken bana feragatname imzalattı. Ondan önce bana 'İstersen ben sana bu evi almayayım, gel benimle kal. Böyle bir şey yaşamayalım' dedi. 'İstemiyorum, ben annemle kalmak istiyorum' dedim. İkimiz arasındaki bütün bağ bir imza ile bitti."
