"Evrim geçirdim ve sonunda bu adam oldum!"

Dünya çapında üne sahip Türk fotoğrafçı Mert Alaş, Hürriyet'ten Ayşe Arman'a verdiği röportajda hakkındaki bilinmeyenleri anlattı. İşte Ankaralı Mert Alaş'ın 'Mert Alaş' olma öyküsü...

Hakkında tonla şey okudum. Ama bir türlü, bunca şeyi nasıl başardığını anlamadım. Şimdi filmi geriye saralım…

- Aa güzelmiş saralım… Olay, Ankara’da geçiyor. Babam asker. Türk Hava Kuvvetleri’nde binbaşı. Annem babamla tanıştığı zaman manken. 60’ların sonu. Siyah-beyaz şahane yıllar. Bana hamile olduğunu öğrendiğinde annem podyumdan iniyor…

Sen bir Ankara çocuğusun…

- Elbette! Ankara müthiş o yıllarda! Ben babama benziyorum. Babam asker ama sanatçı bir kişiliği var, hatırlıyorum, ben çocukken grubu filan vardı. Diğer askerlerle geceler yapılırdı, babam, İspanyolca şarkılar söylerdi. Ama ben 13 iken ayrıldılar. Annemle, anneannemden kalma evimize çıktık. Babam genç emekli yaptı kendini ve Bodrum’da bir restoran ve küçük bir küçük motel açtı. Ben yazları okul kapanır kapanmaz babamın yanında giderdim. Garsonluk yapardım, motelde çalışırdım…

1₁₆

"Evrim geçirdim ve sonunda bu adam oldum!" - Sayfa 2

Okul?

- Aslında TED Ankara Koleji’ni kazandım. Tam gittik, kaydımı yaptırdık. Annem dedi ki, “Yarın seni bir yere götüreceğim.” “Nereye gideceğiz anne”, “Konservatuvara!”, “Orası neresi?”, “Sanat, müzik, tiyatro okulu.” Ve annem beni Ankara Devlet Konservatuvarı’na götürdü. Ben hayatımda bu kadar çok müzik aleti filan görmüş bir çocuk değildim. Çok etkilendim. Acayip bir yerdi. Birkaç hoca kulağımı test etti. “İki hafta sonra sınav var, gelsin bakalım!” dediler. Ben girdim sınava ve ikincilikle kazandım. Birincisi de çok meşhur bir müzisyenin kızıydı. Kazandıktan sonra hocalar anneme, “Çocuğunuz çok kabiliyetli!” demişler. Babam TED kolejini istiyordu ama annemle oturduk, konuştuk. Babamdan gizli, kolej kağıdımı iptal edip yırttığımızı hatırlıyorum. Ve ben konservatuvara başladım.

Ne eğitimi alıyordun?

- Çello ve piyano. Sekiz sene eğitim aldım. Sen beni fotoğrafçı sanıyorsun ama ben aslında müzisyenim! Hâlâ evimde çellom ve piyanom vardır, efkarlanınca çalarım.

2₁₆

"Evrim geçirdim ve sonunda bu adam oldum!" - Sayfa 3

Sen gençken hayallerin neydi, rol modelin kimdi? Ankara’ya sıkışmış kalmış gibi mi hissediyordun?

- Bak ilginç, düşününce şimdi, şunu fark ediyorum: Çocukluğumdan beri hayali bir dünya yaratmışım kendime. İhtiyacım olduğunda, hooop oraya geçiyorum. O yüzden de mesela aile sorunları, boşanma sorunları, Ankara’da olmak, sıkışıp kalmak gibi dertlerim hiç olmadı. Ben hep kafamdaki dünyada yaşadım. Bir de Pollyanna gibi karakterim var. Müthiş pozitifim. Ve neredeysem, oraya adapte oluyorum, üstelik orada mutlu oluyorum. Rol değil, gerçek. Ankara’da da mutluydum, hatta en güzel zamanlarımı orada geçirdim. Ankara’daki arkadaşlarım hâlâ en sağlam, en samimi arkadaşlarım.

3₁₆

"Evrim geçirdim ve sonunda bu adam oldum!" - Sayfa 4

Sen çok cesur bir adamsın. Mert Alaş’ı bir kelimeyle tarif et deseler, “Cesaret” derim. O Ankara yıllarında da öyle miydin?

- Evet.

Peki bu özgüven nereden geliyor?

- Benim kendime güvenim her zaman vardı. Sebebini bilmiyorum. İstediğim kıyafeti de hep giydim, kimseden utanmadan. Saçımı mesela, 80’lerin sonunda platin yaptım. Ankara’da olacak iş değil. Öyle kendime özgü bir cesaretim vardı. Ben hep kimselere benzememeye çalıştım.

4₁₆