"Zengin bir ailenin çocuğu kılığına girerek Adnan Oktar örgütüne sızdım!"

Gazeteci Fuat Kozluklu, birkaç gün önce piyasaya çıkan, Adnan Oktar ve kurduğu suç örgütünü anlattığı kitabı ‘Sapkın’la ilgili sorularımızı yanıtladı. 

Örgütün içine girmek için yaptığı planı “Bursalı tekstilci bir ailenin oğluydum, dinden uzak bir atmosferi soluyordum. Annem ile babam boşanmışlardı. Bunalımdaydım. Hayatın anlamını falan sorguluyordum.” sözleriyle anlatan kozluklu, , bu kitabı yazmasının nedeni olarak; “35 yıllık mesleki birikimim ve Adnan Oktar’ı Türk basınında ilk gündeme getiren kişi olarak bu işin benim görevim olduğunu ve topluma bu konuda borcum olduğunu düşündüm ve kitabı yazmaya karar verdim.” dedi.

Kozluklu, sözlerinin devamında “Bu kitap 33 yıllık bir çalışmanın ürünü diyebilirim. 1986 yılında aralarına girerek ortaya çıkmasına vesile olduğum Adnan Oktar ve Suç Örgütünü anlattığım bu kitap aslında o gün yazılmaya başlanmıştı” ifadelerini kullandı.

“TURGUT ÖZAL’LA İLK RÖPORTAJI BEN YAPTIM”

Mesleğin alaylı denilen isimlerindensin. Tarihe tanıklık serüvenin nasıl ve nerede başladı?

1980 yılı Ekim ayında babamın işi dolayısıyla İstanbul’dan memleketimize, Malatya’ya dönmüştük. Lise ikinci sınıf öğrencisiydim ve Fatih Lisesi’nde öğrenimime devam ettim. Sınıf arkadaşım Ali Aladağ aylık bir gazete çıkardıklarını söyledi ve benim de aralarına katılmamı istedi...

Amatörce bir girişimdi. Ömrü kısa oldu. Kentteki tek yerel gazete olan Görüş’ün kapısını çaldım, “Gazeteci olmak istiyorum” dedim. Mesleği öğreten, elimden tutan ilk ustam olan İsmet Yalvaç kararlılığımı gördü, destek verdi.

Bir yıllık yerel deneyimin ardından ulusal, sonra da uluslararası arenayı tercih ettim. Merhum Cumhurbaşkanı Turgut Özal ile partisi ANAP’ı kurduktan sonraki ilk röportajı ben yaptım.

Hemşerisi olarak evinden aradım. Telefonla yaptığım röportaj ulusal basın tarafından manşetlerde yayımladı. Ulusal bir gazete ile ajansın Malatya muhabirliğini de yapmaya başlamıştım. İstanbul hayalimin gerçekleşmesinde Malatya çıkışlı, manşetlere giren, ses getiren birçok haberimin etkisi oldu.

1983’te İstanbul’a geldim ve önce o dönemin önde gelen ajanslarından UBA’da, ardından Cumhuriyet’te çalışmaya başladım. Sabah’ın kuruluş kadrosunda yer aldım. Bir dönem de Nokta Dergisinde çalıştım.

Sonrasında ABD macerası başladı…

Evet… 1990-1991’de Körfez Savaşı’nı takip ettim, 1991-2006 arası birçok basın kuruluşunun Washington temsilciliğini yaptım.

Bu dönemde 3 yıl da ABD başkentinde Amerika’nın Sesi Radyo ve Televizyonu’nun (VOA) Türkçe Yayınları ile İngilizce internet yayınları bölümünde çalıştım. 2006’da da ülkeme kesin dönüş yaptım.

“AMERİKA’DAN DÖNDÜĞÜMDE BİR YIL İŞSİZ KALDIM”

Döndüğünde nasıl bir ortamla karşılaştın?

Bir yıl kadar iş aradım. Ve ne acı ki yabancı kuruluşların İstanbul ofislerinde iş bulabildim. Bendeki CV burada değer(!) bulmuyordu. Sonra 2007’de haber kanalı 24 kurulurken teklif aldım. Önce gündüz, sonra hem gündüz hem gece, ardından sadece gece kuşağını sundum. 2008 Haziran sonlarına doğru ATV’de ana haber bülteni sunuculuğu yaptım. Bir yılın ardından 24 kanalına döndüm. 

 Gazeteciliğe başladığın dönemle bugünü karşılaştırdığında neler söylersin?

Teknolojik açıdan uçurum var. O zaman ne cep telefonu, ne internet vardı. Sadece tek kanallı TRT ile gazetelerin bir gün gecikmeli geldiği yıllardı.Çektiğimiz fotoğrafların filmini İstanbul merkeze bir zarfa koyup otobüsle gönderiyorduk. Sanırım bu kadar kısa bir anlatım o dönem ile bugün arasındaki farkı çok dramatik biçimde ortaya koyuyordur. 

“ZENGİN BİR AİLENİN ÇOCUĞU KILIĞINA GİRDİM”

Nokta’da haber toplantısında, önce şefimize, ardından derginin patronu Ercan Arıklı’ya bu yapılanmanın haberini yapabilmek için kurguladığım senaryoyu anlattım ve onlardan birisi olabilmek için daha iyi bir dış görünüme ihtiyaç duyduğumu söyledim. Planla yakından ilgilendi ve bana yüklüce bir miktar para vererek lüks mağazalardan alışveriş yapmamı istedi. Pahalı kıyafetleri giydiğimde ben dahi kendimi tanıyamadım. Kendime yepyeni bir hayat hikâyesi yazdım. Buna göre; Bursalı tekstilci bir ailenin oğluydum, dinden uzak bir atmosferi soluyordum. Annem ile babam boşanmışlardı. Bunalımdaydım. Hayatın anlamını falan sorguluyordum.

Kısa sürede Oktar’ın İstanbul Ortaköy’deki evinde toplantılar yaptığını, Tophane semtindeki Kılıç Ali Paşa Camii’nde de üniversite öğrencileriyle buluştuğunu öğrendim. Hemen harekete geçtim.

“2 BUÇUK AY KAYIT YAPTIM”

Bir küçük teyp ve mikro kasetleriyle işe koyuldum. Beni Ortaköy’deki evine davet etti ve uzun süre hep orada buluştum, tıpkı diğer gençler gibi. Beyin yıkama seanslarında saçmalıklarını dinleyip iki buçuk ay kadar kayıt gerçekleştirdim.

“ANNESİYLE OTURUYORDU. ANNESİ SERT MİZAÇLI BİR KADINDI”

İlk izlenimin neydi Adnan Oktar ve çevresindeki tiplerle ilgili?

Annesiyle oturuyordu. Sert mizaçlı, saldırgan bir kadındı. Oğluna karşı da öyle idi. Otoriter bir anneydi. Bizi eve almasından çok rahatsızdı. Ancak Oktar gençleri 'Allah için' ailelerinden koparırken kendi annesine çok düşkündü. 

Biraz iddialı gelebilir ama söylemleriyle ve tavrıyla beni hiç etkileyemedi. Onu kamuoyunun gündemine taşıyıp sinsi planlarını ortaya dökmeye çalıştığım 1986 yılında İslam’a dair bilgilerinin herkesin bildiği şeyler olduğunu hemen farketmiştim.