Çalışma, akrezyon diski olarak adlandırılan kara delikleri çevreleyen malzeme ve gazlardaki radyo dalgalarını ve X-ışını emisyonlarını inceleyen "akış yöntemi"ni kullandı. Çalışmanın baş yazarı olan Penn State Üniversitesi'nden fizik profesörü Ruth Daly, bu yöntemle hesaplanan dönme hızının kara deliğin dönmesini doğruladığını açıkladı, bu da Lense-Thirring etkisine yol açtı.
B
Daly, "Bu dönüşle birlikte Sagittarius A*, çevresindeki uzay-zamanın şeklini dramatik bir şekilde değiştirecek" dedi. Bu etkinin, hızla dönen bir kara deliğin uzay-zamanı sürüklediği ve geleneksel simetrik uzayın futbol topuna benzer bir şekilde sıkıştığı bir görüntü oluşturduğunu belirtti.
Çalışma, Sagittarius A*'ya 0,84 ile 0,96 arasında bir dönme açısal momentum değeri atadı; bu, 0 (dönmeyen) ile 1 (maksimum dönme) arasında değişen bir ölçümdür. Özellikle bu keşif öncesinde Sagittarius A*'nın dönme değeri konusunda bir uzlaşma olmadığını belirtmek önemlidir. Karşılaştırma olarak, Virgo galaksi kümesindeki M87* adlı bir kara deliğin maksimum değeri olan 1'de döndüğü belirlendi.
Benzer hızlarda dönmelerine rağmen, Daly, Sagittarius A* ve M87* arasındaki kütle farkına vurgu yaparak, ilkincinin dönme başına daha az mesafe kat ettiğini belirtti. Bu keşif, kara deliklerin oluşumu ve evrimi konusunda derinlemesine anlayışlar sunarak galaktik tarihlerini şekillendirmelerine dair daha fazla içgörü sağlıyor.
Buffalo Üniversitesi'nde kozmoloji profesörü olan Dejan Stojkovic, galaktik merkezin özelliklerini ölçmenin önemini vurgulayarak, "Bu şekilde galaksimizin tarihini ve yapısını öğrenebilir, teorilerimizi test edebilir ve hatta solucan delikleri gibi çok ilginç ve çekici nesnelerin varlığını çıkarabiliriz" dedi. Çalışmanın sonuçları, astronomlara kara deliklerin dinamik doğasını ve geniş kozmik manzaranın üzerindeki etkilerini anlama konusunda değerli bir araç sağlıyor.
