Gonca Vuslateri'den Attila Özdemiroğlu'na duygu dolu yazı...
Gonca Vuslateri geçen yıl 20 Nisan'da vefat eden yakın dostu ünlü müzik adamı Attila Özdemiroğlu için duygu dolu bir paylaşımda bulundu.
Başarılı oyuncu Gonca Vuslateri geçen yıl 20 Nisan'da vefat eden yakın dostu ünlü müzik adamı Attila Özdemiroğlu işin duygu dolu bir paylaşımda bulundu.
İŞTE GONCA VUSLATERİ'NİN DUYGU DOLU O YAZISI;
Kanseri hiç bir zaman sevmedim.. Acımadım da.. Çaresiz bırakışına, yüzsüzlüğüne hiç yorum yapamadım Attila'dan sonra.. İnsanın içindeki kanserli karakterden hep korkmuşumdur oysa.. Sokağa çıktığında bile "ulan ben kimin içinde yaşayan bir hücreyim acaba " derim, sebebini bilmediğim lakin varlığından emin olduğum huzursuzluk karşısında.. Dalgın dalgın bir yere bakışımın altını daima karşı tarafın "neyin var?" "Gonca hn iyi misiniz?" sorusu tamamlamıştır.. Evet ne vakit bir şey yaratsam.. Bir odanın şekli değişir içimde ve kullanmadığım insanlar da ölür beraberinde..
Kanseri sevmiyorum iste.. kanserli anıları.. ve yaşamak isteyen bir hücre olarak bana yalvarmasını.. "birlikte ölelim sevgilim.." diyen bir siyah-beyaz film jönü gibi.. /Mutfak tezgahının tepesine tünemişim..Üstüm başım boya.. Ati eve geldi.. Şok geçirdim.. aa dedim ne güzel sürpriz "sesin iyi değildi seni kontrol etmek istedim" dedi.. kemodan sonra kalkıp gelen bir insan iste.. Konuştuk sonra.. tepiniyorum evde.. kendimi ruhumu ifade edemiyorumlar, herkese karşı sorumluluklarım, yaşadığım gündemin hayal kırıklığı, hayallerimin toz oluşu, emeklerimin karşılığını alamamam, aşkta dahi.. tek taraflı kursunlar.. bu kursunlar seni vurur, bir yerde tutsak olan bir şeyleri kurtarabilir oysa dedi.. kaldım.. Gonca hala anlamıyor musun.. Hayatına müziği sokmalısın..bu sözler melodisiz ağzına yakışmıyor dedi..
Gözümde yaşla bana Fecri Ebcioğlu ile çalıştığı zamandan bir Ajda yorumu çalıştırdı sonra bir Sezen.. sonra gitti.. müzikle dolu evde.. gece iyi bitti..
Bu fotoğrafta da onu ben kaçırmıştım hastaneden.. bir yandan gülüyoruz bir yandan kaçıyoruz gizlenerek.. Şahane bir jazz yine şahane konser.. Dino Saluzzi galiba.. Sonra Ati beni eve bırakıyor kemoya gidiyor.. hayat bal kabağına geri dönüyor..
Kanseri sevmiyorum.. bana Nisan ayında kaybettiğim birileri olduğunu hatırlatıyor.. bu da beni yiyip, bitiriyor..
