1790'larda Fransız Devrim Orduları'nda görev yapan Tarrare adlı bir asker, doymak bilmez midesi ile nam salmıştı. Tarrare, bir oturuşta en az dört kişilik yemek yiyordu.
Günün her anı açlıktan ölüyormuş gibi görünen ve fırsat bulduğu her an yemek yiyen Tarrare, bu çılgın iştahına rağmen 50 kilo bile değildi. Genç asker, sürekli yorgun görünüyor ve dikkati hemen dağılıyordu. Tabii, bu durum ordudaki bazı üst rütbelilerin canını sıkmaya başlamıştı.
Çizgi film karakterilerine benzeyen bu çelimsiz asker, ordunun kaynaklarının verimsiz şekilde kullanılmasına neden oluyordu. Bu yüzden, Tarrare’yi ordudan göndermek isteyenler oldu.
Ancak orduda görev yapan iki cerrah, Tarrare’yi gönderemeyecek kadar çok ondan etkilenmişlerdi. Dr. Courville ve Baron Percy, bu garip adamın bütün sırlarına erişme aşkıyla yanıp tutuşuyorlardı. Nasıl oluyordu da yemekleri neredeyse tek lokmada yutuveren Tarrare, hala bu denli aç kalabiliyordu?
Tarrare, bitmek bilmeyen açlığı ile küçük yaşlardan beri sorun yaşıyordu. Hatta ailesi bu yüzden Tarrare'yi kapı dışarı etmiş ve başının çaresine bakmasını söylemişti.
Hayatta kalmak için açlığını bir gösteri malzemesi olarak kullanmaya karar veren genç adam, hırsızlar ve beden işçilerinden oluşan bir grupla bütün Fransa’yı dolaşmış ve bir anda ‘yıldız’ oluvermişti. Çenesindeki deformasyon yüzünden ağzını kocaman açıp bir sepet dolusu elmayı mideye indirebiliyordu. Üstelik yedikleri yalnızca bu değildi; canlı hayvan, taş, çöp ne bulduysa tek lokmada yutuveriyordu.
Gösteriyi izleyenler, Tarrare’nin bu yeteneğiyle hem büyüleniyor hem de ondan iğreniyorlardı. Baskın duygu ise meraktı...
Canlı kedi ve köpekleri yalnızca iskeletleri kalana dek yiyen, kanlarını son damlasına kadar içen Tarrare, bir keresinde bir yılan balığını çiğnemeden yutuvermişti. Tarrare’yi görmek için insanlar sıraya giriyor ve bu ilgi her geçen gün çığ gibi büyüyordu. Kendisi hayvanlar aleminde de tanınıyordu büyük ihtimalle, zira Baron Percy’nin notlarında bu konuya değinilmiş. Görünen o ki, Tarrare’yi gören bütün hayvanlar bir anda paniğe kapılıp kaçmaya çalışıyorlarmış. İçgüdüleri harekete geçiyordu muhtemelen...
