Kendime mektuplar -1-

Hiçbir şeyi değiştiremez insan kendisinden başka...
Hiç kimse duymaz sesini, kendisi gibi...
Bilmez, bilemezler. Bilebilenler bilmezden gelirler...
Tek kişilik bir oyundur hayat, yanında dururlar ama seninle gelmez, gelemezler...
Kendine ağlayacaksın, içine atacaksın...
Her ne varsa hayatın sana verdiği, ruhunun değirmeninde öğütüp, içinde damıtacaksın...
Nefessiz kalsan bile yok başka çaresi, inadına yaşayacaksın...
Planların tek kişilik olacak, biletlerini tek gidiş alacaksın...
Kendini tüm beklentilerden uzak tutacaksın...
Beklentilerin bir hapisane olduğunu bilecek, ruhunu o penceresiz dört duvar hücreye sokmayacaksın...
Beklememek özgürleştirecek seni, hayatın sırrını burda bulacaksın...
Aslında azalarak çoğalır insan, bunu yaşayarak anlayacaksın...
Sen, senden önce vardın; kendinden sonra da varolacaksın...
Her an yeniden dirilterek kendini ve yine her an, her şeyden vazgeçmeye hazır duracaksın...
Aşka, dostluğa her seferinde tekrar inanıp, her yenilişinde aynı coşkuyla en baştan yeniden başlayacaksın...
Hiçbir şeyi değiştiremez insan kendisinden başka...
Hiç kimse duymaz sesini, kendisi gibi...
Bazen yabancılaşacaksın her şeye ve işte kendini de tam orada, o anda tanıyacaksın...
Ben tek, siz dünya hepiniz...
Hazırım haydi buyurun lime lime edin ruhumu, hoş geldiniz...