Mübarek Ramazan günü, Tümgeneral Aydoğan Aydın ve helikopter şehitleri için çok anlamlı program... / ÖZEL HABER
TSK tarihinde ilk defa, şehit askerler için 2'nci Ordu'ya bağlı birliklerde mevlit okutulması talimatı verildi.
Şırnak'ın Uludere İlçesi Şenoba İlçesi'ndeki askeri üs bölgelerini denetleyen üst rütbeli askerleri taşıyan Cougar tipi helikopter, hafta içinde, kalkışından kısa süre sonra yüksek gerilim hattına çarpıp düştü.
Türkiye'yi yasa boğan kazada, 23'üncü Jandarma Sınır Tümen Komutanı Tümgeneral Aydoğan Aydın'ın da aralarında bulunduğu, 2'si pilot, biri teknisyen, 13 asker şehit oldu.
TSK'DA BİR İLK: ŞEHİT ASKERLER İÇİN MEVLİT OKUTULACAK
Genelkurmay Başkanlığı, mübarek Ramazan ayının ilk günlerinde gerçekleşen bu acı olay için önemli bir adım attı.
TSK tarihinde ilk defa; şehit askerler için 2'nci Ordu Komutanlığına bağlı tüm birliklerde mevlit okutulması talimatı verildi.
Tümgeneral Aydoğan Aydın, Albay Oğuzhan Küçükdemir, Albay Gökhan Peker, Yarbay Songül Yakut, Binbaşı Koray Onay, Yüzbaşı İlker Acar, Yüzbaşı Nuri Şener, Kıdemli Başçavuş Mehmet Erdoğan, Uzman Çavuş Zeki Koç, Pilot Yüzbaşı Serhat Sığınak, Pilot Üstteğmen Abdülmüttalip Kesikbaş, Teknik Başçavuş Fevzi Kıral ve Piyade Uzman Çavuş Hakan İncekal'ın aziz ruhlar için bu akşam 2'nci Ordu Komutanlığına bağlı tüm birliklerde mevlit okutulacak. / SuperHaber
Mevlit nedir?
Mevlit Hz Muhammed’in doğumunu anlatan naatlar, şiirlerdir.
Mevlit Kandili Arabi aylardan Rebrülevvelin 12'nci gecesidir, bugün kullandığımız takvimde bu tarih her yıl başka bir güne gelir.
Hz. Muhammed'in doğum gününü kutlamak üzere yapılan törenlerde okunmak üzere çeşitli mevlitler yazılmıştır.
Bunların Türk edebiyatında en ünlüsü Süleyman Çelebi’nin "Mevlit" isimli eseridir.
Aruz vezninin «fâilâtün, fâilâtün fâilün» vezniyle yazılmış olan "Mevlit"; "Allah âdın zikridelüm evvelâ / Vâcib oldur cümle işde her kula" beytiyle başlar.
Altı bölümdür:
1 – Münacat (Tanrıya yakarış);
2 – Velâdet (Peygamberin doğuşu);
3 – Risâlet (Peygamberliğinin gelişi);
4 – Miraç (göğe yükselerek Tanrı’yla görüşmesi);
5 – Rıhlet (ölümü);
6 – Dua.Süleyman Çelebi’nin mevlidi, yazıldığı günden beri Osmanlı Türkleri arasında yayılmış, okunan hemen tek eser haline gelmiştir. Son derece güzel, sade, dokunaklı, sesle okunmaya elverişli şekilde yazılmıştır. Kaynağını dinden gelme bir heyecandan alan lirik bir eserdir.
Mevlit töreninin kendine göre usulü vardır. Evlerde, konaklarda, camilerde, doğum, ölüm, anma gibi vesilelerle de mevlit okutulur.
Mevlitten önce, «mevlithân» denilen hafızlar, çeşitli dualar okurlar. Ondan sonra ya bir mevlithân, çoğunlukla da birkaç mevlithân kısım kısım eseri yüksek sesle, besteyle okurlar. Mevlitten sonra oradakilere şeker dağıtmak, tören sırasında gül suyu serpmek de adettir.
İşte Süleyman Çelebi'nin Mevlit şiiri;
Mefhar - i Mevcudât, Hazret-i Fahr-i Alem
Muhammed Mustafâ râ SalevâtAllâh adın zikredelim evvela
Vacib oldu cümle işte her kulaAllâh adın her kim ol evvel anâ
Her işi âsan eder Allâh anâAllâh adı olsa her işin önü
Hergiz ebter olmaya anın sonuBir kez Allâh dese şevkile lisan
Dökülür cümle günah misli hazanİsm-i pâkin pâk olur zikreyleyen
Her murada erişir Allâh diyenAşk ile gel imdi Allâh diyelim
Dert ile göz yaş ile ah edelimOla kim rahmet kıla ol padişah
Ol Kerimü ol Rahimü ol ilâhBirdir ol birliğine şek yokdürür
Gerçi yanlış söyleyenler çok dürürCümle alem yok iken ol var idi
Yaradılmıştan Gani Cebbâr idiVar iken ol yok idi ins-ü melek
Arşü ferşü ayü güm hem nüh felekSün ile bunları, ol var eyledi
Birliğine cümle ikrar eylediKudretin izhâr edüp hem ol Celil
Birliğine bunları kıldu delil'Ol! ' dedi bir kere var oldu cihan
'Olma! ' derse, mahv olur ol dem hemânHaşre dek ger denilirse bu kelâm
Nice haşr ola, bu olmaya temâmPes Muhammeddir bu varlığa sebeb
Sıdk ile ânın rızasına kıl talebEy azizler işte başlarız söze
Bir vasiyet kılarız illa sizeOl vasiyyet kim derim hem tuta
Mis gibi kokusu canlarda tüteHakk Teala rahmet eyleye anâ
Kim beni ol bir dua ile anâHer kim diler bu duada buluna
Fatiha ihsan ede ben kulunaHAK TEALA BAHRİ
Hak Teala çün yaratdı Ademi
Kıldı Ademle müzeyyen alemiAdeme kıldı feriştehler sücud
Hem anâ çok kıldı ol lûtf issi cûdMustafa nurunu alnından kodu
'Bil habibim nurudur bû nur dedi'Kıldı o nur anın alnında karar
Kaldı anın ile nice ruzigârSonra Havva alnına nakletdi bil
Durdu anda dahi nice ayü yılŞit doğdu anâ nakletti bu nur
Anın alnında tecelli kıldı nurErdi İbrahimi İsmaile hem
Söz uzanûr eğer kalanın der isemİşbu resm ile müselsel muttasıl
Ta olunca Mustafa´ya müntekilGeldi çün ol rahmeten lil´alemin
Vardı nur anda karar etti hemin'Ger dilersiz, bulasız oddan necât
Aşk ile, derd ile edin essalat'VİLADET BAHRİ
Şefiul´usati fi yevmil´arasat,
Hazreti-i Ahmedü Mahmudû Muhammed Mustafa râ SâlevatAmine hatun Muhammed annesi
Ol sadeften doğdu ol dür danesiÇünki Abdullah´dan oldu hâmile
Vakt erişdi hefte vü eyyam ileHem Muhammed gelmesi oldu yakîn
Çok alametler belirdi gelmedinOl Rebiul evvel ayı nicesi
On ikinci gice isneyn gecesiOl gice kim doğdu ol hayrûl beşer
Anesi anda neler gördü nelerDedi gördüm ol Habibin ânesi
Bir acep nur kim güneş pervanesiBerk urup çıktı evimden nagehan
Göklere dek nur ile doldu cihanGökler açıldı ve feth oldu zulem
Üç melek gördüm elinde üç alemBiri meşrık biri mağribde anın
Biri damında dikildi Kâ´beninBildim anlardan kim ol halkın yeği
Kim yakin oldu cihana gelmeğiBildim anlardan ki ol halkın beyi
Kim yakın oldu cihanâ gelmeyiİndiler gökten melekler saf ü saf
Kabe gibi kıldılar evim tavafHem hava üzre döşendi bir döşek
Adı Sündüs, döşeyen anı melekÇün göründü bana bu işler ayân
Hayret içre kalmış idim ben hemânYarılıp çıktı divardan nagehan
Geldi üç huri banâ oldu ayanBazıları derler ki ol üç dilberin
Asiye´ydi biri ol meh-peykerinBiri Meryem hatun idi aşikâr
Birisi hem hûrilerden bir nigârGeldiler lutf ile ol üç mehcebin
Verdiler bana selam ol dem heminÇevre yanıma gelip oturdular
Mustafayı birbirine muştularÜç alem dahi dikildi üç yere
Her birisin edeyim nerden nereDediler oğlun gibi hiç bir oğul
Yaradılalı cihan gelmiş değilBu senin oğlun gibi kadri cemil
Bir anâya vermemiştir ol CelilUlu devlet buldun ey dildare sen
Doğuserdir senden ol hulki hasenBu gelen ilm-i ledün sultanıdır
Bu gelen tehvid-i irfan kânıdırBu gelen aşkina devreyler felek
Yüzüne müştakdürür ins ü melekBu gice ol gicedir kim, ol şerif
Nur ile alemleri eyler latifBu gice şâdân olur erbâb- dil
Bu giceye can verir eshab-ı dilRahmeten lil´alemindir mustafa
Hem şefiu´l-muznibindir mustafaVasfını bu resme tertib etdiler
Ol mübarek nuru tergib ettilerAmine eder çü vakt oldu tamam
Kim vücuda gele ol hayrül enamSusadım gayet hararetten kati
Sundular bir cam dolusu şerbetiŞerbeti karşımda tutdu hûriler
Bunu sana verdi Allah dedilerKardan ak idi ve hem soğuk idi
Lezzeti dahi şekerde yok idiİçtim anı oldu cismim nura gark
Edemedim kendimi nurdan farkGeldi bir ak kuş kanâdiyle revan
Arkamı sıvadı kuvvetle hemanDoğdu ol saatte ol sultan-ı din
Nura gark oldu semavat ü zeminSallü aleyhi sellimü teslima
Hatta tenali cennetten ve naimaEssalatü vesselamü aleyke Ya Resulallah
Esselatü vesselamü aleyke Ya HabiballahEssalatü vesselamü aleyke
Ya Seyyidel-evveline velâhirin.MERHABA BAHRİ
Yaradılmış cümle oldu şadüman
Gam gidip alem yeniden buldu canCümle zerrat-i cihan edip seda
Çağrışuben dediler kim merhabaMerhaba ey âl-i sultan merhaba
Merhaba ey kan-i irfan merhabaMerhaba ey sırr-ı fürkan merhaba
Merhaba ey derde dermân merhabaMerhaba ey bülbül-i bağ-ı Cemâl
Merhaba ey derde derman merhabaMerhaba ey mah-ü hürşid-i Hüda
Merhaba ey Hakk´dan olmayan cüdâMerhaba ey asi ümmet melcei
Merhaba ey çaresizler eşfaiMerhaba ey can-ı bâki merhaba
Merhaba uşşaka saki merhabaMerhaba ey kudreti ayn-ı Halil
Merhaba ey has-ı mahbub-u CelilMerhaba ey rahmeten lil´alemin
Merhaba sensiz şefia´l müznibinMerhaba ey Padişah-ı dû cihân
Senin için oldu kavnile mekanEy cemali gün yüzü bedr-i münir
Ey kamû düşmüşlere sen dest-girDest-girisin kamu üftadenin
Hem penahı bende-vü azadeninEy gönüller derdinin dermanı sen
Ey yaradılmışların sultanı senSensin ol sultan-ı cümle enbiya
Nur-i çeşm-i evliya vü asfiyaEy risalet tahtının sen hatimi
Ey nübüvvet mührünün sen hatemiÇünkü nurun ruşen etdi alemi
Gül cemalin gülşen etdi alemiOldu zail zulmet-i cehl-ü dalâl
Buldu bâğ-ı marifet ayn-i kemalYa Habiballah bize imdad kıl
Son nefes didarın ile şad kılGer dilersiz, bulasız od-dan necât
Aşk ile, derd ile edin es-salatÇünkü ol mahbub-i Rahman ü Rahim
Kıldı dünyayı cemalinden naimBirbirine muştalayıp her melek
Raksa girdi şevk ü şadından felekİşbu heybetten Amine hub rû
Bir zaman aklı gidüp geldi gerûGördü gitmiş huriler hiç kimse yok
Görmedi oğlun tazarru kıldı çokHuriler aldı tasavvur kıldı ol
Hayret içre çok tefekkür kıldı olÇevre yanın isteyü kıldı nazar
Gördü kimbir köşede hayrü´l-beşerŞöyle Beytullaha karşı ol Resul
Yüz yere vurmuş ve secde kılmış olSecdede başı dili tahmid eder
Hem kaldırmış parmağın tehvid ederDebrenür dudakları söyler kelâm
Anlayamazdım ne derdi ol hümamKulağım ağzına verdim dinledim
Söylediği sözü ol dem anladımDer ki ey Mevlâ yüzüm tuttum sanâ
Ya İlahi ümmetim ver- gil banâÜmmetim dedi sanâ çün Mustafa
Ver salavat sen de anâ bul safaMiracı Hazreti Peygamber
Sahibü´l hullet-i vettaç, verakib´ül büraki fi leyleti´l mir´ac
Hazret-i Ahmed-i Mahmud-ü Muhammed Mustafa ya salevatGel beri ey aşk od´una yanıcı
Kendüyi maşuka aşık sanıcıDinle gel mir´acın ol şahın ayan
Aşık isen aşk oduna durma yanBir düşenbih gecesi tahkik haber
Leyle-i kadr idi o gece meğerOl hümayun bahtı ol kadri yüce
Ümmühanın evine vardı geceAnda iken nagehan ol yüzü ak
Cennete var dedi Cebrail HakBir murassa taç ve bir hulle kemer
Hem dahi al bir burak-ı muteberOl habibime ilet binsin anâ
Arşımı seyreylesin görsün beniCebrail çün cennette vardı revan
Gördü kimin kırk burak otlar hemanİçlerinden bir burak ağlar kati
Yemez, içmez, kalmamış hiç takatiGözlerinden yaşı ceyhun eylemiş
Ciğerini dert ile hun eylemişDedi Cebrail nedir ağladığın
Hüznile can ü ciğer dağladığınBaki yoldaşın yeyip içip gezer
Sen inilersin, canın ne sezer?Dedi bırk bin yıl durur kim ya emin
Aşk durur banâ yemek, içmek heminNagehan bir ün işitti kulağım
Ol zamandan bilmezem sağu solumYa Muhammed deyuben çağırdılar
Bir seda birden yürekler deldilerOl zamandan bilmezem kim nolmuşam
Ol adın ismine aşık olmuşamYüreğim içinde eridi yağım
Aşık oldu görmeden bu kulağımCenneti başıma aşkı dar eder
İşimi veleyl-ü nehar üş zar ederGerçi zahir cennet içinde duraram
Ma´nide narın azabın görüremGer eremezsem visaline anın
Uruserem terkini can ü teninCebrail eder buraka ey burak
Verdi Hak maksudunu kılma firakKimde kim aşkın nişanı vardurur
Akibet maşuka anı er görürGel beru maşukuna er göreyim
Yüreğin zahmine merhem urayımAldı cebrail burakı ol zaman
Ta Cenab-ı Ahmede geldi hemanHak selam etti sanâ ey Mustafa
Kim mübarek hatırın bulsun safaDedi kim gelsin konuklarım anı
Arşımı seyreylesin, görsün beniBu gece zahir olur esrar-ı Hak
Gösteriserdir sanâ didar-ı HakZemzem ile doldu kevn ile mekan
Arşa varır dediler Fahr-i CihanHem sekiz cennet kapısı açtılar
Alemin üstüne rahmet saçtılarGel gidelim Hazrete ya Mustafa
Muntazırdır anda ashab-ı safaSanâ cennettten getirdim bir burak
Deveti Rahmandurur eyle yirakDurdu yerinden hemanden Mustafa
Kodu tacı başına ol pür safaÇekti ol demde burakı Cebrail
Önüne düştü anâ oldu delilTarfetül´ayn içre ol şahı harem
Geldi Kudse erdi vü bastı kademEnbiya ervahı karşı geldiler
Mustafaya izzet ikram kıldılarPes geçip Mihriba ol hayrü´l enam
Enbiya ervahına oldu imamİki rekat kıldı Aksada namaz
Öyle emretmiş idi ol bi niyazOl gece durmadı ceylan eyledi
Şöyle kim eflaki seyran eylediHer biirnden türlü hikmet gördü ol
Ta ki vardı Sidreye erişti olCebrailin durağıdır ol makam
Nüh felek ta kim tutalıdan nizamKaldı Cebrail makamında hemin
Dedi anâ Rahmeten lil aleminBilmezem bu yollrı ben nideyim
Kim garibem bunda kande gideyimCebrail dedi Resule ey Habib
Sanmagil bu yerde sen garibSenin için yaratıldı nüh felek
İns ü cinnü, hur ü cennet hem melekBundan hatmoldu benim seyrangahım
Maverasından dahi yok ââhımBan böyle emredübtür Zülcelal
Açmayam ben bundan öte perrü bâlEğer geçem bir zerre denlu ileru
Yanârım baştan aşağı ey uluDedi Cebraile ol şah-ı cihan;
Pes makamında dur imdi sen hemanRah-ı aşkta kim sakınır canını
Ol kaçan görse gerek canânınıÇün ezelden banâ aşk oldu delil
Yanâr isem yanâyım ben ey HalilRah-ı aşk sanma gafil serseri
Belki katmer nesnedir vermek seri'Ger dilersiz, bulasız oddan necât
Aşk ile, derd ile edin essalat'Söyleşirken Cebrail ile kelam
Geldi Refret önüne verdi selamAldı ol şah-ı cihanı ol zaman
Sidreye gitti vü getirdi hemanGördü gök ehli ibadettre kamu
Her biri bir türlü taatte kamuKim tehlil ü kimi temcid okur
Kimi tesbih ü kimi tahmid okurKimi kıyamda kimi kılmış rükû
Kimi Hakka secde kılmış ba huşûKimisini aşk-ı Hak almış durur
Valehü hayran´ü mest kalmış dururHep gök ehli cümle karşı geldiler
Mustafaya izzet ikram kıldılarMerhaba ya muhammed dediler
Ey şefaat kân-ı Ahmed dedilerHer biri kutladı mi´racını
Dediler giydin saadet tacınıYürü kim meydan senindir bu gece
Sohbeti sultan senindir bu geceErmedi evvel gelen bu devlete
Kimse layık olmadı bu ri´fateÇünkü kamusun görüp geçti öte
Vardı erişti ol ulu hazreteBi hurufu lafs-ı sazt ol padişah
Mustafaya söledi bî iştibahDedi kim mahbubu matlubun benem
Sevdiğin can ile mabudun benemGece gündüz durmayıp istediğin
Nola kim görsem cemalin dediğinGel Habibim sanâ aşık olmuşam
Cümle halkı sanâ bemde kılmışamNe muradın var ise kılam reva
Eyleyem bir derde bin türlü devaMustafa dedi ya rabbenalalemin
Ey hatabuşu atası çok kerimOl zaif ümmetlerin hali ne ola
Hazretine nice anlar yol bulaGece gündüz işleri isyan kamu
Korkarım ki yerleri ola tamuYa İlahi hazretinden hacetim
Bu durur kim olan makbul ümmetimHak Tealadan erişti bir nida
Ya Muhammed ben sanâ kıldım ataÜmmetini sanâ verdim ey Habib
Cennetimi anlara kıldım nasibEy habibim nedir ol kim diledin
Bir avuç toprağa minnet eyledinBen sanâ aşıkı olucak ey latif
Senin olmaz mı dü alem eş şerifZatıma mir´at edindiğim zatını
Bile yazdım adım ile adınııHem dedi kim ya Muhammed ben seni
Bilürem göremeğe doymazsın beniLiyk varıp davet et kullarımı
Ta gelüben göreler didarımıTarfet-ül ayn içere ol Fahri cihan
Ümmühanı evine geldi hemanHer ne vaki oldu ise serseter
Cümlesin ashabına verdi haberDediler ey kıble-i İslam-ı din
Kutlu olsun sanâ mir´ac-ı güzinBiz kamumuz kullarız sen şahsın
Gönlümüz içinde ruşen mahsınÜmmetin olduğumuz devlet yeter
Hizmet kıldığımız izzet yeterEVVEL ANDIK
Evvel andık anı kim evveldir ol
Evveline bulmadı hiç akl yolEvvelin ol evvelidir bigûman
Ahirin hem ahiridir cavidanÇünkü Hak evvelliğin bildik ayan
Dinle imdi kılayım sûn´un beyanHak Tela ne yarattı evvela
Cümle mahlukattan kim evvel olaMustafa nurunu evvel kıldı var
Sevdi anı ol kerimü girgidarHer ne türlü kim saadet vardürür
Yahşi hu, gerekli adet vardürürHak sanâ verdi mükemmel eyledi
Yaradılmıştan mufaddal eylediAndan oldu her nihan-ü aşikar
Arş-ü ferş-ü yerde gökte ne ki varGer Muhammed olmaya idi ayan
Olmayıserdi zemin ü asumanHem vesile olduğu içün ol Resul
Ademin Hak tevbesini kıldı kabulGer Muhammed gelmeseydi aleme
Tac-i izzet ermez idi AdemeNuh anıçün buldu hem garktan necat
Daği doğmadan göründü mûcizatCümle anın dostluğuna adına
Bunca izzet kıldı Hak ecdadınaCeddi olduğiçün anın hem Halil
Narı cennet kıldı anâ ol CelilHem dahi Musa elindeki asa
Oldu anın hürmetine ejderhaÖlmeyip İsa gök´e buldu yol
Ümmetinden olmak için idi olGerçi kim bunlar dahi mürseldürür
Lîk Ahmed ekmelü efdaldürürÇün temenni kıldılar Haktan bular
Kim Muhammet ümmetinden olalarSünnetin tut ümmeti ol ümmeti
Ta nasip ola sanâ Hak rahmeti