O çok sevdiğin koynunda son nefesini verirse…
Acil dövme ihtiyacıyla kendini sokağa atar mı insan?
Atar. Ben attım. Şimdi anlatacağım hikayeye de böylece şahitlik
ettim.
Şaman davulundaki primitif keçi figürlerini yıllardır dövme
yaptırmak istiyordum. Yerine karar verememiştim bir türlü.
En son “Ekim ayı çıkmadan yaptıracağım” demiştim kendi kendime.
Kasım ayı da geçip gitmişti ve 3 Aralık günü, akşamki yoga
dersimden önce kendimi dövme yaptırmak üzere sokağa attım.
İnternetten baktım, birkaç dövme salonuyla konuşmuştum ama
randevu alamadım. Kısmet!
Sonra İstanbul Dövme Salonu çıktı karşıma. Telefon açıp randevu
aldım. Aksi gibi telefonumun şarjı da azmış.
Şişli de metrodan inip aradığımda lokasyon istedim ve şarjımın
azaldığını anlattım telefonda konuştuğum kadına.
Şarjım bittiğinde aklımda sokağın ismi kalmıştı ve harita
kafamda görsel olarak mevcuttu ama kapı numarasını
hatırlamıyordum.
Koca Mansur Sokak’ta hızlıca yürürken, pencereden güzel esmer
bir kadın bana seslendi.
Yine hızımdan dolayı, hedefimi geçip gitmiştim farkında
olmadan.
Birinci kattaki stüdyoya girdim. Önce telefonumu şarja taktık.
Penceredeki kadın, Buket, alımlı bir kadındı ama bana göre
fazla dövmesi vardı. Sonra ondan daha da fazla dövmesi olan
kocası Murat ile tanıştım.
Bu evli çifti sokakta gören pek çok kişi marjinal olduklarını
düşünürdü. Kadının sırtında adamın yüzü dövme yapılmıştı.
Adamın ise sağ üst kolu o güzel kadının yüzüne ayrılmıştı.
Kendi yüzlerini dövme olarak birbirlerinin bedenine
işlemişlerdi.
“Ne büyük aşk” diye geçirmiştim içimden.
Vücutlarında haddinden fazla dövme vardı. Piercing’leri de
haklarında oluşturulacak önyargıya fazlasıyla hizmet ediyordu.
Sonra içeriden küçük bir çocuk sesi geldi. Bu sıra dışı çift
kendi çekirdek ailelerini çoktan kurmuşlar meğer.
Murat, bileğime döveme yaparken yeni nesli çekiştirdik. Sağda
solda rastladığı sigara içen (ki kendi de içiyordu), alkol
alan, uyuşturucu kullanan, saygısız gençlikten yakınıyor, 4.5
yaşındaki oğlunun geleceği için kaygı duyuyordu.
İnsanları görünüşlerine göre değerlendirmenin ne kadar yanlış
olduğunu düşünmüştüm. Bu çift çok tatlıydı, sevecendi ve yaşama
güzellikle yaklaşıyorlardı.
Buket ve Murat Arı çiftiyle tanışmam böyle oldu.
Ve bir ay geçmişti ki Buket’in sosyal medyadaki paylaşımını
gördüm.
Bir sabah uyanıyor ve “Devim” dediği Murat’ı kaskatı yanında
buluyor.
O soğuk bedeni öpmüş olmamış, dürtmüş olmamış.
“Saçmalama Murat! Ölemezsin! Ben oğlumuza ne derim” diye
haykırmış ama olmamış. Uyandıramamış onu.
“Ne çok yoksun Murat” yazmış Buket, 36 yaşında uykusunda kalp
krizi geçirip giden kocasına, “Sensiz bu dünya b*k gibi!”
O gün kendi kendime acil dövme krizi yaşamasam ne bu insanları
tanıyacaktım ne bu acı olaydan haberdar olacaktım.
Artık bir başına bir çocuk büyütmeye çalışan, kalbi de kırık
bir kadın var bu hayatta.
Olurda benimki gibi acil veya planlı bir dövme yaptıracak
olursanız, aklınızda olsun Buket Arı.