"Zifiri karanlığı ve ölüm sessizliğini hatırlıyorum."
"Yaklaşık 13,800 voltluk elektrikle çarpılmıştım. Doktorlar büyük ihtimalle ilk darbenin kalbimi durdurduğunu ikincisinin ise (şok cihazı) kalbimi tekrar çalışmaya başlattığını söylüyor.
Zifiri karanlığı ve ölüm sessizliğini hatırlıyorum. Ölüyor oluşum gerçeğini umursamayı kesmiştim; zaman değişmiş gibiydi. Yalnızca 30 saniyelik kısa bir an saatler sürmüş gibiydi."
"O geceyi atlatabildiğim için mutluyum."
"Çoklu organ yetmezliğine sebep olan pankreas iltihabı yüzünden sürekli morfin veriliyordu, tüpler yüzümden sarkıyordu ve geceyi atlatabilmek için 3'te 1 şansım vardı.
Bilincimi kaybetmeden düşündüğüm iki şey vardı. İlki yarınki maç sonucuydu. Daha doğrusu bir çok insan sonucu bilirken benim bilemeyecek olmamdı çünkü ölmüş olacaktım. Diğer düşüncem ise o an birkaç bölüm Simpsons'ın çok iyi gideceğiydi.
Bu kadardı. Ne ailem ne arkadaşlarım vardı aklımda, yalnızca futbol ve Simpsons. O kadar futbol meraklısı değilimdir bir de. O geceyi atlatabildiğim için mutluyum."
Ölümün soğuk nefesi ensenizde!
"Karanlık bir boşluk. Sonrasında hastane acilinde deli gibi etrafımda koşturan insanlarla çevriliyken uyandım. Gerçekte oda sıcaklığındayken soğuğu iliklerimde hissetmiştim. Şunu söylemek zorundayım ki nispeten huzurluydu, aynı büyük sıcak bir battaniyeye sarılmışım gibiydi."
"Bu deneyimi daimi olarak yaşamak istediğimi hatırlıyorum."
"Ölüyken neler yaşadığımı hatırlamıyorum ama hayata tekrar gözlerimi açtığımda bu deneyimi daimi olarak yaşamak istediğimi hatırlıyorum."
