William Butler Yeats'ten, modern insana...

Mehmet Soysal, Maude Gonne'a olan aşkı edebiyat literatürüne birçok klasik şiir kazandırmış olan William B. Yeats'in ruh halindeki dalgalanmaları, modern insanın "efsane olma rolüne" büründüğü füj hali ile karşılaştırdı.

Efsaneleşmeye çalışan insan prototipinin faydasız çırpınışlarını okularına aktaran Soysal yazısında, "İşte bu haller birçoğunun bozuyor kafasını... Bilmiyorlar ki, yaşarken kimse yaşadığı çağın efsanesi olamaz. Amaç, mesleki başarılarla bir hayatı tüketmek olmamalı... Amaç, iyi bir insan olmayı başarmak olmalı..." ifadelerini kullandı.

İşte Mehmet Soysal'ın edebi bir metin tadındaki o köşe yazısı;

- Füj efsaneleri

Yaşamının ilerleyen yıllarında efsane olma rolüne bazıları kendilerini fazla kaptırıyor.

Efsaneleşmeye çalışan...

Şair,

Yazar,

Sanatçı,

Sporcu,

Gazeteci,

Akademisyen,

Doktor,

Hukukçu,

İşinsanı,

Ve siyasetçi gibi birçokları günün her saatini mesleki kimliğiyle yaşıyor...

İyi insan olmakla iyi bir kariyer sahibi olmayı karıştıranlar gelgit hayatı yaşıyor...

O gelgit yaşamlar birçoğunun bozuyor kafasını...

Mesleki başarılarıyla efsaneleşmeye çalışanlar geçmişiyle bugün arasındaki insani bağlarını kopardığında duruş bozukluğu yaşıyor, farkına bile varamıyor...

Mesleğimizde başarılı olmak iyi bir insan olduğumuzun birinci göstergesi hiç değil.

Mesleki başarılarına kendilerini aşırı kaptıranlar alkışlandıkça, ödüllendirildikçe, para ve güç kazandıkça kariyer budalası haline dönüşüyor.

Füj yolculuğu başlıyor haliyle...

Bu tarz yaşayanlar ne deliden ne de akıllıdan sayılıyor...

Ve bu ikisi arasındaki ince çizgi üzerinde gidip gelenleri gördükçe insanın bir şey olası dahi gelmiyor...

O başarılar birçoğunun bozuyor kafasını...

Hayatımızın her alanında gezinen bu marazi portrelere şahit oldukça füj haliyle bilinen ünlü İrlandalı şair William Yeats aklımıza geliyor...

Füj, bireyin ait olduğu çevreden ansızın kaçarak temel yetenekleri hariç geçmişini, kim olduğunu unutarak başka bir yerde yeni bir hayata başlamasıdır...

O yeniden başlayışlar birçoğunun bozuyor kafasını...

“Beyaz Büyü” tarikatını bile kurarak ortalığı yangın yerine çeviren Yeats, son dönemlerinde ölüm korkusuyla meşguliyeti artınca sokaklarda mırıldanarak şiirler okur...

Polisler, Yeats’ın deli mi, akıllı mı olduğuna karar veremeyince sonunda diyorlar ki:

“O şiirler bozuyor kafasını”...

Ve böylece şairin peşini bırakıyorlar...
Para ve güç oyunlarının içinde uçurumların kıyısında gezinerek efsaneleşme hayaliyle belki de milyonlarca insan yaşıyor...

Efsane olamadıklarında ise yaşadıklarını geride bırakıp her şeyi terk etmek ve unutmak istiyor.

İşte bu haller birçoğunun bozuyor kafasını...

Bilmiyorlar ki, yaşarken kimse yaşadığı çağın efsanesi olamaz.

Amaç, mesleki başarılarla bir hayatı tüketmek olmamalı...

Amaç, iyi bir insan olmayı başarmak olmalı...