Yarışmakta değil barışmakta mesele hayatla, ben cevabı işte tam da burada buldum…

Eğer yeterince sabredersen evhamlarının, ilhama dönüştüğünü görüyorsun.

Tahammül etmeyi başarabilirsen hayatın acılarına, rehber oluyorlar yoluna.

Her şeyin müthiş bir süratle aktığı şu çağda, yavaşlatmakta mesele kendini.

İnsanı andan kopartan koşuşturmadan uzak durabildiysen, geliyor işaretler.

Büyük resme bakarken gözünden kaçan, o çok önemli anları gösterecekler.

Tarihin en acayip zamanına denk geldik, hiç bu kadar hızlı olmadı yaşamak.

Binlerce yıl sonra teknoloji değiştirdi her şeyi, hiç böyle zor olmadı anlamak.

Düne bakmaya zaman yok, anı yaşamak yok, herkes gelecek olanın peşinde.

Naçizane bir tavsiye, kimseye değil bilirim haddimi nihayetinde, bu kendime.

Yavaşlatmalıyım, ağırlaştırmalıyım, durup ana bakmalıyım evet farkındayım.

Söz durdukça kıymetlenecek, anlam durunca, biliyorum mutlaka yapmalıyım.

Hayatın, hayatımın penceresinden bakan adam olmak istemiyorum, bu noksan.

İnsan hayatına yabancılaşıyor bu süratte, oysa ne anlamı var içinde sen yoksan.

Şimdi artık ellilerimde, bu ağırlığın kıymetinde deminde, yeni bir ritim buldum.

Yarışmakta değil barışmakta mesele hayatla, sonu ölümlü kazanmanın mümkün olmadığı bu tuhaf oyunda, bak işte ben cevabı tam da burada, bu halde buldum…