“Cadılar Bayramı yere batsın! Hayatını yaşayanların paylaşımlarını görmek istemiyorum. Ölüm, hüzün, acı, dram, yokluk, korku, kaygı tek gündemim. İnsanlar hastanede; evladını arayan, korona kaygısı yaşayan. Benim güzel ülkem yastadır. Yasta olmayan, bunu hissedemeyen herkes uzak!”
“Yasla, kederle geçen saatlerde çılgınca kutladığınız cadı bayramınız için paylaştığınız şen şakrak görüntülerinizi unutmayız sanırım! Not düşülsün vicdanlara.”
“İzmir depreminin ertesi günü, sosyal medyada Cadılar Bayramı’nı kutlayanlara bayıldım! Çünkü siz Türkiye’de değil Amerika’da yaşıyorsunuz!
O yüzden de daha havalı, daha cool’sunuz! Herkes ne kadar batılı ve ne kadar da vizyonlu olduğunuzu gördü. Yaşadığınız sanal ve özenti dünyada mutluluklar. Ama size bir haberim var; siz tam da bu kendi değerlerini unutmuş ve özenti hareketleriniz nedeniyle, aslında hiç oralı değil, çokça buralısınız!”
Hey Cadılar Bayramı bizim bayramımız değil... Ve ben sizin o çok orijinal ve matah hayatınız varmış gibi paylaşımlarınıza Allah affetsin beni ama nefretle bakmak zorunda kalıyorum... Hem yasımız var hem de virüs var.
