Benim ölçülerime göre Cem Yılmaz 25 senedir Türkiye’nin bir numarası! Komedyen olarak, sinema filmleriyle, senaryolarıyla… Okan Bayülgen ile 'Zaga' ve 'Televizyon Çocuğu' döneminde beraber çalışmıştık, yönetmenimiz de Şafak Bakkalbaşıoğlu’ydu. Oradaki konseptimizde yazılı bir metin yoktu, yazarlarla çalışmak istedik, kafamız onlara uygun değildi, yazdıkları bize hitap etmiyordu, bizim söylediklerimizi onlar yazamıyorlardı. Doğaçlama yapmaya karar verdik.
'Dudu Teyze' benim bulduğum bir karakterdi, eskiden Cihangir’de oturuyordum, benim oturduğum evin tam karşı katında bir kadın vardı, bütün gün pencerinin kenarında oturup çay/sigara, oradan aşağı bakarak, çocukların oğlunun arabasına yanaşmasına sinir oluyordu. Kadın dikkatimi çekti, sonra da biz artık bunu kullanmaya başladık.
Bir dönem geçtikten sonra şunu öğrendim ki, benim de yaratacılığını üstlendiğim işlere Okan bize haber vermeden gidip noter üzerinden kendi üstüne almış. Ben de o sordum; madem böyle bir şey yapıyorsun bizim niye adımız geçmiyor? Evet senin tv programında yapıyoruz ama, benim niye adım geçmiyor? 'Televizyon dünyasının kuralları böyledir' dedi, ben de 'Kusura bakma show dünyasının kurallarına göre değil, arkadaşlık dünyasının kurallarına göre hayatımı devam ettiyorum' dedim. O dönem 'Dudu Teyze’ye reklam teklifi geldi, oradan da kendine ait bir para istedi. Onun da parasını takdim ettik. Olaylar böyle olunca baktım iş arkadaşlık, dostluğun dışında farklı bir yere gidiyor, baktım ki tatsızlık olacak, bunlar yaşandıktan sonra hiçbir şey olmamış gibi davranmanın anlamı yok. İşin tadı kaçtı. Kırgınlık olunca 'vedalaşalım' dedik, vedalaştık.
Yaşananlar beni çok üzdü. Ben önce şaka sandım. 'Hadi canım olamaz böyle bir şey' dedim. Ozan’ı 25 senedir tanırım, öyle tepkiler verecek bir insan olarak hiçbirimiz görmedik, duymadık. İlk defa duyunca, 'şaka yapıyorlar' dedim. İki tarafın da birbirine sille tokat denecek şekilde, öfkeyle daldığını öğrenince ona çok çok daha fazla üzüldüm. Hangi insan şiddeti meşru görebilir ki? Tamam canım hak etmiştir, öyle bir şey olamaz! İnsanın insana şiddeti kadar kötü bir şey olamaz. İnsan insana şiddet göstermemeli, kadına şiddet göstermemeli, hayvana, çocuğa, doğaya; bu zaten insan olmanın en büyük erdemi. Kendisiyle temasım oldu, o da yaşananlardan çok üzgün. Böyle bir şeyden kim mutlu olur ki?
